Другая кніга летапісаў
Друга́я кні́га ле́тапісаў (іўр.: דִּבְרֵי־הַיָּמִים Дзіўрэй га-Ямім Бэт), Другая кні́га хронікі (стар.-грэч.: Β΄ Χρονικών, лац.: Liber II Paralipomenon) — кніга Старога Запавету і Танаху. Разам з першай часткай складаюць Параліпаменан.
Падзеі ў Другой кнізе Летапісаў апісаныя паралельна прыведзеным у першай і другой кнігах Цароў, аднак з іншага пункту гледжання. Акцэнт зроблены на духоўны свет і культ, а не на палітычнае жыццё царства.
Кніга падзеленая на 36 раздзелаў. Першыя 9 з іх апісваюць дзейнасць Саламона. Шмат месца нададзена будаўніцтву Храма, потым урачыстасцям яго асвячэння, малітве Саламона і Божаму абяцанню ў адказ на малітву цара.
Пасля падзелу царстваў большая ўвага нададзеная паўднёвай частцы, у якой валадараць нашчадкі Давіда. Цары Іўдзеі ацэньваюцца за іхнюю вернасць Запавету і тое, наколькі яны адпавядаюць той мадэлі ўлады, што пакінуў Давід.
Пераклады
- Другая кніга Летапісаў у перакладзе Васіля Сёмухі
- 2 Кніга Летапісу ў перакладзе Яна Станкевіча і Майсея Гітліна
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Другая кніга летапісаў
Катэгорыя·Кнігі Старога Запавету
Катэгорыя·Танах:Пісанні
Катэгорыя·Вікіпедыя·Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Параліпаменан
Катэгорыя·Кнігі паводле алфавіта