У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Маар (значэнні).
Дора Маар (фр. Dora Maar, сапраўднае імя Генрыета Тэадора Марковіч, Henriette Theodora Markovitch, 22 лістапада 1907, Тур — 16 ліпеня 1997, Парыж) — французская мастачка і фатограф.
Дачка францужанкі з Турэні і архітэктара харвацкага паходжання, вырасла ў Аргенціне. У 1920 годзе прыехала ў Парыж, вучылася жывапісу, затым фатаграфіі, пазнаёмілася з Брасаем, Карцье-Брэсонам, зблізілася з сюррэалістамі (Брэтон, Батай і інш.). Была асістэнткай Мана Рэя, у 1935 г. адкрыла ўласнае фотаатэлье. Яе фотамантаж «Папаша Убю» (1936) стаў свайго роду візітнай карткай сюррэалістычнага мастацтва.
У 1936 у парыжскім кафэ «Дэ маго» Поль Элюар пазнаёміў Маар з Пікаса, сяброўкай якога, мадэллю і музай яна стала на 9 гадоў. Маар шмат фатаграфавала Пікаса (асабліва ў перыяд яго працы над «Гернікай»), пад яго ўплывам звярнулася да жывапісу. Пікаса часта ствараў выявы сумнай Маар, у яго творчасці яна назаўжды засталася «жанчынай, якая плача».
У 1945 годзе, пасля разрыву з Пікаса, Маар перажыла цяжкі душэўны крызіс, лячылася ў псіхіятрычнай клініцы ў Жака Лакана. Пасля выставы жывапісных работ (1957) на доўгія гады зачынілася ў сваёй кватэры, пісала вершы і карціны, была амаль забытая.
У поўнай меры маляўнічая спадчына Маар, высока ацэненая публікай і крытыкай, была прадстаўлена толькі на пасмяротнай рэтраспектыўнай выставе (1999).
У 2019 годзе (5 чэрвеня — 29 ліпеня) у Цэнтры Пампіду была прадстаўлена найбуйнейшая выстава работ Доры Маар (больш за чатырыста фатаграфій і дакументаў), якая дазваляе прасачыць шлях мастачкі ад першых рэкламных фатаграфій і вулічнага перыяду да сюррэалістычных работ.