wd wp Пошук: ⬜

Дзмітрый Канстанцінавіч Іпсіланці

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Іпсіланці.

Дзмітрый Канстанцінавіч Іпсіланці (грэч.: Δημήτριος Υψηλάντης; 1793 — 3 студзеня 1832, Вена) — другі сын Канстанціна Іпсіланці, брат Аляксандра Іпсіланці. Афіцэр рускай службы. Член Філікі Этэрыя.

Высадзіўся ў чэрвені 1821 года ў Марэі і прыняў на сябе ад імя свайго брата кіраўніцтва паўстаннем ў ходзе грэчаскай вайны за незалежнасць. Нягледзячы на папулярнасць свайго імя, ён хутка страціў амаль ўсялякі прэстыж; гэтаму больш за ўсё спрыялі яго занадта яўныя дамаганні на карону.

У студзені 1822 года ён быў абраны прэзідэнтам першага народнага сабрання, але ўжо на нім апынуўся ў меньшасці са сваёй «ваеннай» партыяй. Пакінуў сваю пасаду ў 1823 годзе. Пасля гэтага быў аднім са шматлікіх правадыроў інсургентскіх (супрацьурадавых) атрадаў. 25 верасня 1829 года ён здолеў вымусіць турэцкага галоўнакамандуючага Аслам-Бея падпісаць капітуляцыю, что паклала канец актыўным баявым дзеянням у Грэцыі (гл. Бітва пад Петрай). Пакінуў грэчаскую службу ў 1830 годзе ў выніку нязгоды з асобнымі мерапрыемствамі Кападыстрыі.

Цікавыя факты

У гонар дзмітрыя Іпсіланці названы горад Іпсіланці ў штаце Мічыган.

Гл. таксама

Іпсіланці, род

Зноскі

Літаратура

Ипсиланти(недаступная спасылка) // Большой энциклопедический словарь брокгауза и Ефрона (руск.)
East, the union of Moldavia and Wallachia, 1859 — An Episode in diplomatic History, Thirwall Prize Essay for 1927, Cambridge Uniwersity Press (1929).