У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Уотсан.
Джон Бродэс Уотсан (англ.: John Broadus Watson, 9 студзеня 1878 — 25 верасня 1958), — амерыканскі псіхолаг, заснавальнік біхевіярызму — адной з самых распаўсюджаных тэорый ў заходняй псіхалогіі XX стагоддзя.
Эма і Пайкенс Уотсан — бацькі Джона — жылі ў Паўднёвай Каліфорніі, у невялікім мястэчку Трэвелерс-Рэста. Маці была вельмі рэлігійнай, таму жыццё хлопчыка праходзіла ў абмежаваннях і забаронах. Бацька аддаваў перавагу вольнаму жыццю, скандалы на гэтай глебе прывялі да сыходу бацькі з сям’і ў 1891 годзе, калі хлопчыку было 13 гадоў. Джон быў прывязаны да бацькі, таму цяжка перажываў расстанне і да канца жыцця не змог дараваць яму гэта.
Джон Уотсан вырас у Грынвіле (Паўднёвая Караліна) і атрымаў дыплом магістра ва Універсітэце Фурмана. Адзін з выкладчыкаў параіў паступіць яму ў Чыкагскі ўніверсітэт з мэтай вывучаць філасофію пад кіраўніцтвам Джона Дзьюі. Аднак, па яго ўласных словах, ён не разумеў, пра што наогул кажа Дзьюі і неўзабаве вырашыў змяніць навуковага кіраўніка, звярнуўшыся да псіхолага Джэймса Энджэла і фізіёлага Генры Дональдсана. Ён збіраўся працаваць разам з Жакам Лёбам над даследаваннем мозгу сабак. Сумесны ўплыў гэтых навукоўцаў прывёў яго затым да фарміравання строгага, аб’ектыўнага падыходу да даследавання паводзін.
Яго доктарская дысертацыя, абароненая ў Чыкагскім універсітэце ў 1903 годзе («Навучанне жывёл: Эксперыментальнае даследаванне фізічнага развіцця белага пацука ў спалучэнні з ростам нервовай сістэмы») была першай сучаснай кнігай па паводзінах пацукоў.
24 лютага 1913 года Джон Уотсан прачытаў у Нью-Ёрку лекцыю (маніфест) «Псіхалогія з пункту гледжання біхевіярыста». З часу біхевіярызму псіхалогія стала бурна развівацца як эксперыментальная навука.
Тэмы гэтай старонкі (7):