Дастан — эпічны жанр у літаратурах і фальклоры народаў Блізкага і Сярэдняга Усходу, Сярэдняй і Паўднёва-Усходняй Азіі — пераважна апрацоўка казачных сюжэтаў, легендаў і паданняў. Бываюць паэтычныя і празаічныя — часцей — гэта проза з вершанымі ўстаўкамі. Дастану ўласцівы гіпербалізацыя, ідэалізацыя героя, фантастычныя і прыгонніцкія сітуацыі, рамантычна-любоўныя сюжэтныя лініі, славесныя і сюжэтныя клішэ. У класічных персідскіх, таджыкскіх і цюркамоўных літаратурах дастанамі называюць асобныя раманічныя паэмы («Хасроў і Шырын», «Лейлі і Меджнун» Нізамі), раздзелы з вялікіх эпічных твораў (напрыклад, з «Шахнамэ» Фірдаусі).