У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шыбнёў.
Даміян Васілевіч Шыбнёў (1881, Марыупаль, Расійская імперыя — 1930, Керч, УССР) — расійскі мастак-жывапісец, вучань Паўла Чысцякова і Іллі Рэпіна. Пачынальнік вялікай мастацкай дынастыі — бацька мастака Анатоля Шыбнёва, дзед мастака Яўгена Шыбнёва, прадзед мастака Аляксандра Шыбнёва[1].
Нарадзіўся ў Марыупалі у сям’і купца 2-й гільдыі. У 1889 годзе паступіў у Марыупальскуя Аляксандраўскую гімназію, якую скончыў у 1897. Па заканчэнні гімназіі паступіў у мастацкае вучылішча Адэскага таварыства прыгожых мастацтваў, якое скончыў у 1903 годзе. Яго выкладчыкамі былі Д. Крайнеў, А. Іярыні, К. Кастандзі, Г. Ладыжэнскі. У 1910 скончыў Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў у Пецярбургу. Настаўнікамі яго былі Павел Чысцякоў і Ілья Рэпін. У 1906 годзе здзейсніў паездку ў Парыж для знаёмства з творамі імпрэсіяністаў.
У 1911 годзе, пасля заканчэння вучобы ў Пецярбургу, па стане здароўя быў змушаны пасяліцца ў Керчы, дзе працаваў дырэктарам карціннай галерэі пры археалагічным музеі, выкладаў у гімназіі.
Работы захоўваюцца ў дзяржаўных калекцыях Керчы, Феадосіі, Саратава, Алматы, музеі-кватэры Ісака Бродскага ў Пецярбургу, прыватных зборах.
Сучасныя мастацкія крытыкі апісваюць творчасць Даміяна Шыбнёва як
з’яву вытанчанага і афарбаванага лёгкай меланхоліяй захаду класічнай культуры. Спалучаючы рысы сімвалізму, мадэрну і імпрэсіянізму, яго работы часам подобныя да чароўнага сну, хоць сюжэтна цалкам рэалістычныя. Мастак быў здольны бачыць і маляваць знешне някідкія імгненні жыцця, як каштоўнасць.[2]
Даміян Васілевіч Шыбнёў на Вікісховішчы |