У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Стафановіч.
Даміні́к Рыго́равіч (Во́сіпавіч) Стафано́віч (10 (21) мая 1797 — каля 1870) — беларускі музыкант, педагог, дырыжор, папулярызатар музычнай культуры. Брат В. Р. Стафановіча.
У 1820—1837 гадах кіраўнік Мінскага гарадскога аркестра. У 1848—1865 гадах выкладаў музыку i харавыя спевы ў Мінскай гімназіі i прыватным узорным жаночым пансіёне. Пачынальнік беларускага піянізму, адзін з актыўных прапагандыстаў музычнага мастацтва на Беларусі, які садзейнічаў пашырэнню музычнай адукацыі на беларускіх землях.
У гісторыю сусветнай музычнай культуры ён увайшоў як таленавіты педагог, настаўнік выдатнага кампазітара Станіслава Манюшкі. Паводле сведчання самога Манюшкі, уплыў на яго з боку Стафановіча быў ці не самы значны: «Настаўнікамі фартэпіяннай музыкі былі: … у Мінску — мой бясцэнны Дамінік Стафановіч… закаханы ў сваё мастацтва… ацаніў маю такую ж любоў да музыку здолеў так умела скіраваць яе ў маю карысць, што з таго часу музыка зрабілася для мяне самай важнай мэтай». Хоць вучань хутка пераўзышоў свайго настаўніка ў выканаўчым майстэрстве, але Стафановіч умеў прапанаваць Манюшку адпаведныя творы i зацікавіць яго незнаёмымі песнямі i тым самым умацаваць імправізатарскі талент юнака.
Сярод вучняў Стафановіч вялікай папулярнасцю на Беларусі i за яе межамі карысталіся піяніст i кампазітар Ф. Міладоўскі, піяністка i педагог Каміла Марцінкевіч.