Гершон Трэстман (нарад. 29 ліпеня 1947, Мінск) − рускі / ізраільскі паэт, празаік, публіцыст.
Нарадзіўся ў Мінску, там жа скончыў школу і Беларускі політэхнічны ін-т. Працаваў слесарам, інжынерам. Пасля редаторских курсаў Маскоўскага паліграфічнага ін-та − рэдактар беларускага выд-ва «Вышэйшая школа». У Ізраілі з 1990 года. Актывіст партыі Наш дом Ізраіль[1].
Сябра Саюза пісьменнікаў Ізраіля, Садружнасці рускамоўных пісьменнікаў Ізраіля «Сталіца», Міжнароднай федэрацыі рускіх пісьменнікаў. Сябра Міжнароднай акадэміі навук, адукацыі, тэхналогіі і мастацтваў (The International Academy of scienes, education, industry & arts, Каліфорнія, ЗША). У 2017 годзе за дасягненні ў галіне літаратуры і мастацтваў узнагароджаны залатым медалём Акадэміі[2].
У 2008 годзе ў газеце «Весці» апублікаваны ўрывак з паэмы Трэстмана «Парадыгма Лібермана», якую арабская грамадскасць расцаніла як абразу арабскага насельніцтва Ізраіля. Гэтая гісторыя шырока асвятлялася ў друку, яна супала з «карыкатурнай інтыфадай», калі дацкая газета «Jyllands-Posten» апублікавала карыкатуру на прарока Мухамеда. Справа разглядалася ў міравым судзе Тэль-Авіва[3].
Друкаваўся ў перыядычных выданнях і зборніках Расіі, Беларусі, Ізраіля, ЗША, Канады і інш.
У вершах Гершона Трэстмана пераважае філасофска-медытатыўная парадыгма; лірычны працяг верша падтрымліваецца сродкамі публіцыстычнай напружанасці мовы і экспрэсіўнай паэтыкай. Такі жанр ў літаратуры прынята называць медытатыўнай лірыкай. Майя Каганская ў пасляслоўі да паэмы «Голем» заве верш Трэстмана «пушкінска-някрасаўскім, які паспяхова прайшоў вывучку рускага мадэрну ХХ стагоддзя і неакласіцызму эпохі постмадэрнізму». Паэма «Голем, Ці апошняе пракляцце Фаўста» пакладзена на музыку вядомым ізраільскім скрыпачом М. Шмітам[5][6][7].