Геркулес Фарнезскі — адна з найбольш знакамітых скульптур антычнасці, у наш час выстаўлена ў Нацыянальным археалагічным музеі ў Неапалі.
Скульптура ўяўляе сабой рымскую (ці, магчыма, выкананую ў афінскай майстэрні Глікона) копію III стагоддзя з грэчаскага арыгінала IV стагоддзі да н.э., які не дайшоў да нас і аўтарства якога належыць Лісіпу ці камусьці са скульптараў яго кола. Паводле ўспамінаў італьянскага натураліста Улісэ Альдравандзі, запісанх у 1592, статуя была выяўлена ў 1546 пры раскопках руін Тэрм Каракалы (пабудаваны ў 216 г.). Знаходка неўзабаве папоўніла калекцыю пармскага герцага Алесандра Фарнезэ, пляменніка Папы Паўла III. Перш чым заняць месца ў музейнай экспазіцыі ў Неапалі, статуя размяшчалася ў асабістых пакоях герцага ў Палацца Фарнезэ ў Рыме, дзе, паводле сведчання Джорджыа Вазары, яе атачалі фрэскі з выявай подзвігаў герцага, выкананыя Федэрыка Цукары ў 1566—1569.