Гвінейская лесасаванна — экарэгіён у Заходняй Афрыцы, які складаецца з палос лесу, якія чаргуюцца з саваннамі і пашай, і распасціраецца з усходу на захад. Ён мяжуе з Нігерскімі пераходнымі лясамі паблізу ўзбярэжжа і з Заходнесуданскай саваннай(ісп.) бел. у глыбі кантынента.
Гвінейская лесасаванна займае плошчу 673.600 км², сягаючы ад заходняга Сенегала да ўсходняй Нігерыі, заходзячы на тэрыторыю Гамбіі, Гвінеі-Бісаў, Гвінеі, Сьера-Леонэ, Кот-д’Івуара, Ганы, Тога і Беніна. Камерунскае нагор’е ва ўсходняй Нігерыі і Камеруне аддзяляе Гвінейскую лесасаванну ад Паўночнай Кангалезскай лесасаванны(англ.) бел., якая ляжыць усходней. Дагамейскі разрыў — гэта рэгіён ў Тога і Беніне, дзе лесасаванна выходзіць на ўзбярэжжа, і які аддзяляе Верхнегвінейскія лясы(англ.) бел. Гвінеі, Сьера-Леонэ, Ліберыі, Кот-д’Івуара і Ганы ад Ніжнегвінейскія лясы(англ.) бел. Нігерыі і Камеруна.
Гэты рэгіён пераважна заняты стэпамі і пашамі, якія перасякаюцца дрэвамі, якія растуць уздоўж водных патокаў і на схілах узгоркаў, з пастаянна ўзнікаючых пажараў, якія стрымліваюць рост дрэў на адкрытай мясцовасці. Lophira laceolata — гэта дрэва, якое з’яўляецца больш устойлівым да агню.
Чаргаванне лясоў і стэпаў забяспечвае асяроддзем пасялення шэраг буйных відаў млекакормячых, такіх як лясныя сланы (Loxodonta cyclotis), бегемоты (Hippopotamus amphibius), антылопы, у тым ліку Cephalophus rufilatus і сухапутныя чарапахі (Testudinidae), таксама сустракаюцца больш лакалізаваныя віды: Erythrocebus patas і прадстаўнікі сямейства двуходак (Cynisca kraussi).
Водна-балотныя ўгоддзі рэгіёну багатыя птушкамі, у тым ліку Coccycolius iris и Balearica pavonina.
Экарэгіён пакрывае вялікія тэрыторыі многіх заходнеафрыканскай краін, у тым ліку:
Дадзеная тэрыторыя заселеная людзьмі на працягу тысячагоддзяў і вельмі мала абаронена ад іх. З ахоўных тэрыторый тут размешчаны нацыянальны парк Сьера-Леонэ Аутамба(англ.) бел..