Ганна Іва́наўна[7] (17 (27) лютага 1693 — 17 (28) кастрычніка 1740) — расійская імператрыца (1730—1740) з дынастыі Раманавых.
Другая дачка цара Іаана V (суправіцеля цара Пятра I) ад Праскоўі Фёдараўны Салтыковай. Была выдадзена замуж у 1710 за герцага Курляндскага Фрыдрыха Вільгельма; зрабішыся ўдавой праз 4 месяца пасля вяселля, засталася ў Курляндыі. Пасля смерці Пятра II была запрошана ў 1730 на расійскі прастол Вярхоўным тайным саветам як манарх з абмежаванымі паўнамоцтвамі, але забрала ўсю ўладу, разагнаўшы Вярхоўны савет. Час яе кіравання пазней атрымаў назву біронаўшчына паводле імені яе фаварыта Эрнста Бірона.