wd wp Пошук: ⬜

Галіна Аляксандраўна Гаравая

Галіна Аляксандраўна Гаравая (7 лютага 1941, г. Барысаглебск, Расія — 5 лістапада 2011) — беларуская скульптарка.

Біяграфія

Скончыла ў 1967 годзе Мінскае мастацкае вучылішча, у 1973 годзе — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут па спецыяльнасці «скульптура».

У 1991—2002 гадах уваходзіла ў творчае аб’яднанне мастакоў «Няміга-17».

Была ўзнагароджана пачэсным ордэнам Францыі «Мастацтва і літаратура» (2005)[1].

Творчасць

Працавала ў галіне манументальнай і станковай скульптуры.

Сярод твораў: манументальная кампазіцыя «Маці» (1976, р.п. Глуша Бабрускага раёна), помнік воінам-кавалерыстам (1981, в. Горная Хоцімскага раёна, арх. Ю. Мамлін), паркавая скульптура «Голуб» (1988), станковыя творы «Беларусь партызанская», «Касманаўты» (абедзве 1975), «Несцерка і Паўлінка» (1985), «Дзекабрысты» (1986), «Нараджэнне» (1990), «Страсці», «Сляпыя», «Аплакванне» (усе 1993), «Патэн» і «Каханне» (1994), «Акт-1» (1995), «Акт-2» (1996), «Маскі ІІІ» (2000) ды інш.

Зноскі

↑ Уникальное искусство сообщества художников “Немига-17” представят в Минске

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5: Гальцы — Дагон. — С. 38. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5), ISBN 985-11-0035-8.
Вайніцкі, Павел. «Страсці» Галіны Гаравой як прыклад рэпрэзентатыўнага твора ў беларускім мастацтве 1990-х гадоў // Чацверты Міжнародны Кангрэс даследчыкаў Беларусі. Працоўныя матэрыялы. Том 4 (2015). Kaunas, 2015. С. 240—243.
Вайніцкі, Павел. Супастаўленне. Супрацьпастаўленне. Асэнсаванне. Праект «Мыслеформы» Галіны Гаравой у Музеі-майстэрні Заіра Азгура // Мастацтва. 2017. № 7. С. 20.

Спасылкі