У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Абухоўскі. Віктар Сцяпанавіч Абухоўскі (11 кастрычніка 1973, в. Сялец, Смаргонскі раён, Гродзенская вобласць, БССР — 4 кастрычніка 2007, Мінск, Беларусь) — беларускі археолаг.
Нарадзіўся ў сям’і настаўнікаў. У дзяцінстве шмат часу праводзіў у вёсках Путрышкі (Гродзенскі раён), дзе жылі і працавалі бацькі пасля пераезду, а таксама Хамуты (Гродзенскі раён) і Ражанка (Шчучынскі раён), куды Віктар Абухоўскі ездзіў на канікулах. Пасля заканчэння сярэдняй школы ў в. Путрышкі спрабаваў паступіць на гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1992 г. паступіў у Уроцлаўскі ўніверсітэт, а потым у 1993 г. у Варшаўскі ўніверсітэт па спецыяльнасці «археалогія». У 1998 г. скончыў універсітэт і абараніў магістарскую дысертацыю «Schyłkowy paleolit i meyolit prawobrzeżnej strefy dorzecza górnego Niemna». У 2003 г. скончыў дактарантуры Інстытута археалогіі Варшаўскага ўніверсітэта. З 2004 да 2007 гг. працаваў выкладчыкам на гістарычным факультэце БДУ.
Вывучаў помнікі каменнага і бронзавага вякоў на захадзе Беларусі. Аналізаваў развіццё крэменездабыўной справы і крэменеапрацоўкі (тэхналогія і тыпалогія) ад палеаліту да сучаснасці на тэрыторыі Беларусі і суседніх краін.
У маі 1995 г. разам з В. Лакізам абследавалі ўзбярэжжа р. Свіслач у Свіслацкім раёне. Летам 1995 г. удзельнічаў у раскопках паселішча Пархуты — 1 (Дзятлаўскі раён).
Даследаваў фінальнапалеалітычныя стаянкі каля вёсак Кавальцы, Хамуты (Гродзенскі раён), Опаль (Іванаўскі раён), Бабровічы (Івацэвіцкі раён); мезалітычныя стаянкі каля вёсак Пышкі (Гродзенскі раён), Бабровічы (Івацэвіцкі раён), Кастрычніцкі, Старыя Войкавічы (Баранавіцкі раён).