Вя́лаўскі запаведнік — запаведнік, які існаваў у 1940—1951 гадах у Валожынскім і Івянецкім раёнах Мінскай вобласці. Плошча запаведніка складала 13,6 тыс. га (80 % пад лесам). Створаны для аховы, аднаўлення і вывучэння каштоўных капытных жывёл — ланей, аленяў, казуль, дзікоў, а таксама рачных баброў. З 1960 года тэрыторыя былога запаведніка ў складзе Налібоцкага біялагічнага заказніка.