У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Мурашка. Вольга Віктараўна Мурашка (нар. 27 красавіка 1970, г. Рыга) — беларускі скульптар.
Дачка беларускага скульптара Віктара Мурашова[1].
Скончыла ў 1988 годзе Рэспубліканскую школу-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве, у 1995 годзе Санкт-Пецярбургскі інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя I. Рэпіна.
З 1988 года ўдзельніца мастацкіх выставак.
Працуе ў станковай і мемарыяльнай скульптуры. Матэрыял — бронза, граніт, сілумін.
Сярод твораў: мемарыяльныя дошкі У. Карпаву (у суаўт.), К. Губарэвічу, П. Панамарэнку — усе ў Мінску, партрэты, рэльефы.
У перыяд з 1988 па 1998 год скульптар стварыла станковыя работы «На базар», «Роздум», «Спроба раўнавагі», «Вершнік», «Малітва», «Зямля», «Надзеі». Адной з вядучых тэм у творчасці з’яўляецца тэма мацярынства, да яе адносяцца работы «Разам з мамай» (2008), «Заснуў» (2015), «Мае дарагія» (2015), «Душа мая» (2018), «Сакавік. Сані» (2020). Тэме вытокаў душы прысвечаны работы «Жывая вада» (2010), «Шляхам жыцця» (2012), «Успаміны пра лета» (2017), «Сярэдзіна лета» (2018)[1].
Творы знаходзяцца ў галерэях і прыватных калекцыях.