У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Тарасенка. Васіль Радзівонавіч Тарасенка (26 кастрычніка (7 лістапада) 1899, Пётркаў-Трыбунальскі, цяпер Лодзінскае ваяводства, Польшча — 7 снежня 1972) — беларускі археолаг. Кандыдат гістарычных навук (1947).
Скончыў Маскоўскі археалагічны інстытут (1922), у 1926 г. — Смаленскі ўніверсітэт. У 1929—1941 г. быў супрацоўнікам Магілёўскага гістарычнага музея, выкладчыкам Магілёўскага педагагічнага інстытута. З 1944 г. навуковы супрацоўнік, у 1963—1966 г. загадчык сектара археалогіі Інстытута гісторыі АН БССР, выкладчык БДУ і Мінскага педагагічнага інстытута.
Даследаваў помнікі жалезнага і каменнага вякоў на тэрыторыі Магілёўскай і Смаленскай абласцей. Першы пачаў вывучаць старажытны Мінск, дзе адкрыў драўляную гарадскую забудову, вулічныя маставыя з бярвён 11-13 ст., фундамент храма 12 ст. (гл. Мінскі храм). Выявіў шмат розных вырабаў гарадскіх рамеснікаў, у тым ліку залаты бранзалет са змяінымі галовамі. Вёў раскопкі ў Магілёве, Полацку, Ваўкавыску. Разам з А. М. Ляўданскім даследаваў у 1928—1930 г. Пелагееўскае гарадзішча ў Магілёве.
Адзін з аўтараў кніг «Гісторыя Мінска» (1967), «Гісторыя Беларуская ССР» (т.1, 1972), «Нарысы па археалогіі Беларусі» (ч.2, 1972) і інш.