Вазапісец Шувалава — атычны вазапісец чырвонафігурнага(руск.) бел. стылю, актыўны паміж 440 і 410 г. да н. э., г. зн. у высокі класічны перыяд (перыяд Парфенона).
Шувалаўскі мастак - умоўная назва, якую даў гэтаму вазапісцу Джон Бізлі, які абраў яго па імянной вазе - амфары, якая зараз знаходзіцца ў Эрмітажы, Санкт-Пецярбург. Яна была набыта ў васемнаццатым стагоддзі калекцыянерам Іванам Іванавічам Шувалавым. Большасць з васьмідзесяці твораў, што прыпісваюцца Вазапісцу Шувалава, была знойдзена ў Італіі, у асноўным у Кампаніі і Луканіі. Ён у асноўным маляваў дробных судны. Шувалаўскі мастак з’яўляецца прадаўжальнікам Вазапісец Мангейма(ням.) бел.. Здаецца, ён працаваў у адной майстэрні з Эйсанам(англ.) бел. мастаком Аляксандраўскай групы і Вазапісцам Эрэтры. Яго карціны адлюстроўваюць ажыўленыя маленькія фігуркі, часта з напружанамі позіркамі. Яго працы, і тыя, што паказваюць міфалагічныя сцэны, і тыя, што адлюстроўваюць паўсядзённае жыццё, лічацца аднымі з лепшых свайго часу. Джон Бордман сцвярджае, што яго малюнкі маюць тэндэнцыю быць некалькі неглыбокім і павярхоўным.
Айнахоя Вазапісца Шувалава(англ.) бел., якая захоўваецца ў Берліне — адзін з самых вядомых эратычных твораў старажытнагрэчаскага вазавага жывапісу.