wd wp Пошук: ⬜

Ваенная бяспека

Ваенная бяспека — ваенны складнік дзяржаўнай бяспекі, які забяспечваецца станам узброеных сіл і іншых органаў дзяржаўнай улады, якія падтрымліваюць абаронную здольнасць дзяржавы на ўзроўні, патрабаваным для ўстанаўлення спрыяльных узаемаадносін з іншымі дзяржавамі і не дапушчэння ўзброенага канфлікту[1].

Ваенная бяспека вызначаецца гатоўнасцю і здольнасцю дзяржавы абараняць свае інтарэсы і суверэнітэт, супрацьстаяць ваеннай агрэсіі і любым іншым формам знешняга ціску, у тым ліку, ваеннага гвалту[2] або шантажу з пазіцыі сілы, а таксама спыняць спробы развязаць грамадзянскую вайну, міжнацыянальныя канфлікты з ужываннем гвалту або тэрарыстычнай дзейнасці.

У сістэме ваеннай бяспекі важнае значэнне маюць[1]:

• разведка, у прыватнасці, ваенная разведка, асноўная задача якой — выкананне комплексу мерапрыемстваў па атрыманні і апрацоўцы дадзеных аб дзеючым або верагодным вораге, яго ваенных рэсурсах, баявых магчымасцях і ўразлівасці, а таксама аб дзеючым або верагодным тэатры ваенных дзеянняў;
• контрвыведка, задача, якой складаецца ў спыненні разведвальнай дзейнасці адпаведных органаў іншых дзяржаў і антыўрадавых, напрыклад, экстрэмісцкіх і тэрарыстычных арганізацый;
• памежныя войскі, прызначаныя для аховы знешніх межаў дзяржавы, а таксама для падтрымання адпаведнага рэжыму ў памежнай зоне;
• узброеныя сілы.

Найважнейшымі знешнімі фактарамі забеспячэння ваеннай бяспекі дзяржавы з’яўляюцца[1]:

• зніжэнне (ліквідацыю) ваенных пагроз палітычнымі сродкамі,
• памяншэнне колькасці верагодных праціўнікаў і набыццё новых саюзнікаў, распрацоўка сістэмы мер па прадухіленні і лакалізацыі ваенных канфліктаў,
• супрацоўніцтва з суседнімі дзяржавамі (у тым ліку — у антытэрарыстычнай дзейнасці);
• удзел у абарончых ваенна-палітычных саюзах для калектыўнага адпору магчымай агрэсіі;
• удзел у дамоўных працэсах па скарачэнні і абмежаванні ўзбраенняў і ўзброеных сіл; стварэнне на ўзаемнай аснове зон паніжаных узроўняў узбраенняў, дэмілітарызаваных зон, зон ядзернай бяспекі і адкрытай паветранай прасторы;
• абмежаванне на ўзаемнай аснове ўсіх відаў ваеннай дзейнасці.

Зноскі

1. 1 2 3 статья: 1.28 «Военная (оборонная) безопасность» в кн.: «Война и мир в терминах и определениях. Военно-политический словарь под общей редакцией Дмитрия Рогозина»(нявызн.) (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 снежня 2017. Праверана 12 лістапада 2017.
2. ↑ Статья в военной энциклопедии: «Насилие военное»

Спасылкі

• Данилевич А.А., Рогозин О.К., Лоскутов Д.В. Война и мир в терминах и определениях. Военно-политический словарь под общ. ред. Д. Рогозина(руск.)  (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 снежня 2017. Праверана 12 лістапада 2017.
• Военная опасность(руск.) . Военный энциклопедический словарь. Официальный сайт Министерства Обороны Российской Федерации. Праверана 12 лістапада 2017.
• Насилие военное(руск.) . Военный энциклопедический словарь. Официальный сайт Министерства Обороны Российской Федерации. Праверана 12 лістапада 2017.
• Угроза силой и её применение(руск.) . Военный энциклопедический словарь. Официальный сайт Министерства Обороны Российской Федерации. Праверана 12 лістапада 2017.
• Угроза военная(руск.) . Военный энциклопедический словарь. Официальный сайт Министерства Обороны Российской Федерации. Праверана 12 лістапада 2017.
• Макаренко И. К., Морозов В.С. Военная безопасность государства: сущность, структура и пути обеспечения на современном этапе(руск.) . Учеб. пособие. Рос. акад. гос. службы при Президенте Рос. Федерации. Праверана 3 студзеня 2018.
• Синчук Ю. В. Основные направления совершенствования военной безопасности России (политологический аспект)(руск.) . Вестник Московского государственного лингвистического университета. Праверана 3 студзеня 2018.

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Ваенная тэрміналогія
Катэгорыя·Ваенная палітыка
Катэгорыя·Ваенная навука