wd wp Пошук:
    ⬜

    Будынак Біржы

    Будынак Біржы — цэнтральны будынак архітэктурнага ансамбля стрэлкі Васільеўскага вострава ў Санкт-Пецярбургу.

    Быў пабудаваны для Санкт-Пецярбургскай біржы, але пасля выкарыстоўваўся з розным прызначэннем. Доўгі час у будынку размяшчалася экспазіцыя Цэнтральнага ваенна-марскога музея (да пераезду ў Крукаўскія казармы).

    Гісторыя

    Недабудаваная біржа Кварэнгі

    Рашэнне пра добраўпарадкаванне незабудаванай прасторы на стрэлцы Васільеўскага вострава прыняў камітэтгарадскіх будынкаў у выглядзе плана, зацверджанага ў 1767 годзе.

    Пустуючую тэрыторыю вырашана было аформіць у падковападобную плошчу, што і было зроблена.

    За шэсць гадоў з 1783 па 1789 гг. па праекце Джакама Кварэнгі на беразе Вялікай Нявы(руск.) бел. быў пабудаваны галоўны будынак Акадэміі навук, а таксама ўвагнутая частка паўночнага пакгаўза (1795—1797).

    Былі пабудаваныя будынка злева і справа ад месца будучай біржы.

    Кварэнгі быў распрацаваны праект Санкт-Пецярбургскай Біржы, будаўніцтва пачалося ў 1783 годзе. Але ў 1787 годзе будаўніцтва было прыпынена па прычыне, што распачаты будынак не адпавядае абліччу горада і горадабудаўнічым задачам.

    Распрацоўка новага праекта была даручана архітэктару Жану Тама дэ Тамону. У 1805—1810 гадах ён пабудаваў на пустой плошчы паміж гэтымі будынкамі будынак новай Біржы, які адпавядаў патрэбам эканомікі Расіі.

    Перад будынкам архітэктар усталяваў дзве растральныя калоны(руск.) бел. са скульптурамі марскіх багоў. У 1960-я гады ў асяроддзі экскурсаводаў узнікла легенда, што статуі сімвалізуюць вялікія рускія рэкі: Волгу, Дняпро, Няву і Волхаў[1].

    Пазней, у 1826—1832 гадах архітэктарам І. Ф. Лукіні(руск.) бел. былі пабудаваныя будынкі паўднёвага і паўночнага пакгаўза і мытні, якія завяршылі архітэктурны ансамбль плошчы.

    На думку гісторыкаў XIX стагоддзя, для афармлення будынка з Італіі быў выкліканы В. І. Дэмут-Маліноўскі[2].

    У 1913—1914 гадах у галоўнай зале Біржы было збудавана жалезабетоннае скляпенне па праекце архітэктараў М. М. Перацяткавіча(руск.) бел. і Ф. І. Лідваля.

    Сучаснасць

    З 1939—1941 гадоў у будынку размяшчаецца Цэнтральны ваенна-марскі музей. У 2000-х гадах гарадскі ўрад планаваў выселіць музей і перадаць будынак таварна—сыравіннай біржы(руск.) бел..

    Камітэт дзяржаўнага кантролю, выкарыстання і аховы помнікаў(руск.) бел. летам 2007 года пачаў вырашаць пытанне аб пераносе цэнтральнага ваенна-марскога музея ў будынак Крукаўскіх (Марскіх) казармаў (пераезд ажыццёўлены ў 2010 годзе).

    — Меркаванне гарадской адміністрацыі:

    Мы лічым, што будынак павінен выкарыстоўвацца па прызначэнні, таму неабходна вярнуць гістарычнае прызначэнне гэтага будынка і аддаць яго пад мэты таварна-сыравіннай біржы; функцыянальнасць будынка будзе вырашацца ў працэсе яго рэстаўрацыі[3] — выказванне В. І. Мацвіенка на прэс-канферэнцыі па выніках XII Эканамічнага пецярбургскага форуму

    У 2010 годзе ўрад Пецярбурга прапанаваў два варыянты выкарыстання гістарычнага будынка Біржы, які вызваліўся пры пераездзе Цэнтральнага ваенна-марскога музея: для размяшчэння ў ім музея, які ўваходзіць у склад Дзяржаўнага Эрмітажа, або для арганізацыі нафтавых таргоў[4].

    У чэрвені 2011 года будынак быў перададзены з федэральнай уласнасці ў гарадскую. З сыходам Валянціны Мацвіенка з пасады кіраўніка горада аб плане перадачы будынка таварна-сыравіннай біржы паступова пачалі забываць. У кастрычніку 2013 кіраўнік справамі прэзідэнта Уладзімір Кожын(руск.) бел. сказаў, што таксама было вырашана адмовіцца ад ідэі ўключэння будынка біржы на стрэлцы Васільеўскага вострава ў Пецярбургу ў праект пераезду Вярхоўнага і Вышэйшага арбітражнага судоў у паўночную сталіцу[5]. Як паведаміла РІА Навіны крыніца ў Смольным, уладамі разглядаюцца варыянты размяшчэння ў біржы не толькі музея, але і выставачнай залы, кангрэс-хола, канцэртнай залы[6].

    Аднак дырэктар Эрмітажа Міхаіл Піятроўскі(руск.) бел. працягваў настойваць на тым, што будынак лепш перадаць музею. У снежні 2013 губернатар Пецярбурга Георгій Палтаўчанка прыняў канчатковае рашэнне аб тым, Біржа будзе перададзена Дзяржаўнаму Эрмітажу для стварэння музея Рускай гвардыі і геральдыкі[7].

    У культуры

    Будынак Біржы намалявана на 50-рублёвай расійскай банкноце(руск.) бел..

    Зноскі

    1. ↑ Ростральные колонны — символ морских побед | № 2, 2000 год | Журнал «Наука и жизнь» (руск.)
    2. ↑ Энцыклапедычны слоўнік Бракгаўза і Эфрона, тэкст на rulex.ru
    3. ↑ Росбизнесконсалтинг(руск.) бел. — Новости дня В. Матвиенко: Историческое здание на стрелке Васильевского острове должно быть передано товарно-сырьевой бирже // Росбизнесконсалтинг. — 8 июня 2008.
    4. ↑ Здание Биржи в Петербурге может занять Эрмитаж или нефтяная биржа (руск.)
    5. ↑ Власти обсуждают судьбу исторического здания биржи в Петербурге (руск.)
    6. ↑ Власти Петербурга определят дальнейшую судьбу здания биржи к декабрю (руск.)
    7. ↑ Здание биржи в историческом центре Петербурга передадут Эрмитажу

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (6):
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Запыты на пераклад з рускай
    Катэгорыя·З’явіліся ў 1816 годзе
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Аб’екты культурнай спадчыны Расіі
    Катэгорыя·Пабудовы Жана Тама дэ Тамона
    Катэгорыя·Помнікі архітэктуры Санкт-Пецярбурга