Брыт-поп - разнавіднасць альтэрнатыўнага року, што мала распаўсюджанне на брытанскай музычнай сцэне ў 1990-х гадах. Кірунак брыт-поп узнік як рэакцыя на музыку грандж сярод брытанскіх музыкаў, азнаменаваў моцную хвалю зацікаўленасці сваёй культурнай музыкальнай традыцыяй. Брыт-поп сфарміраваўся пад уплывам гітарнай поп-музыкі 1960-ых гадоў, таксама на яго паўплывалі такія музычныя кірункі, як глэм-рок, панк-рок і, так званае, брытанскае ўварванне.
Найбольш паспяховымі гуртамі, звязанымі з рухам, з’яўляюцца Oasis, Blur, Suede і Pulp; гэтыя гурты вядомы як «вялікая чацвёрка».[1]
Брыт-поп часам разглядаецца як рэтраспекцыя, інструмент маркетынгу і культурная падзея, а не музыкальны стыль увогуле. Такі вынік можна зрабіць зыходзячы з рознабаковасці стылістык, якія ён у сябе ўключае: элементы брытанскай музыкі шасцідзесятых гадоў, глэм-року і панка сямідзесятых, інды-попа васьмідзесятых. Уплыванне на гурты дзевяностых ішло з розных крыніц: Blur i Oasis натхняліся The Kinks і The Beatles, у той час як гучанне гурта Elastica несла адбітак арт панк-року. Што аб’ядноўвала - агульная павага да брытанскай поп-сцэны мінулага, а таксама - уплыў гурта The Smiths. Сур’езна паўплывала на станаўленне жанра сцэна Мадчэстера, усталяваўшы ўпор на добра запамінальныя песні, якія маглі канкурыраваць з пануючым пад канец 1980-х шугейзам і хваляй амерыканскага гранджу.[2]
З жанрам брыт-поп ассацыіруюць наступныя гурты:
Suede-Review
[2] Брыт-поп на allmusic.com