У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Янкоўскі. Бенедыкт Янкоўскі (польск.: Benedykt Jankowski; 1824 — не раней 1859) — паэт-рамантык сярэдзіны XIX ст.
Пра жыццё Янкоўскага вядома вельмі мала. У вершах ён некалькі разоў успамінае Палессе (напр. «Siadłem nad brzegiem w cichej poleskiej krainie»). У польскамоўным лісце да выдаўца Завадскага ад 1859 года па-руску пазначаны зваротны адрас: «Его Благородию Венедикту Яковлевичу Янковскому, Могилевской губ., в уездный г. Рогачев, через почт. станцию Довск, в им. Каменку».[1] Поўнае імя дазваляе досыць упэўнена атоесніць яго з другім сынам беднага шляхціча Якава Васілевіча Янкоўскага і яго жонкі Марыі, які згадваецца ў справе аб зацверджанні Янкоўскіх герба «Ястрабец» у дваранстве. У гэтай справе паведамляецца, што Бенедыкт (Венядзікт Якаўлевіч) нарадзіўся ў 1824 годзе ў Слуцкай парафіі.[2]
Пісаў па-польску. Рукапіс вершаванай драматычнай фантазіі «Чары» і сямі санетаў (з адзнакай пра забарону ў 1857 годзе духоўнай цэнзурай) захоўваецца ў бібліятэцы Акадэміі навук Літвы.[1]