wd wp Пошук:
    ⬜

    Атрады народнай самаабароны

    Атрады народнай самаабароны (курд.: Yekîneyên Parastina Gel, YPG) — баявое крыло Курдскага вярхоўнага камітэта, якое непасрэдна ўдзельнічае ў сірыйскім узброеным канфлікце. Афіцыйна YPG не звязаны з якой-небудзь пэўнай палітычнай партыяй[2], але дэ-факта з’яўляюцца ў першую чаргу баявым крылом PYD.[3] Сваёй асноўнай задачай YPG ставяць падтрыманне правапарадку і абарону жыццяў грамадзян у рэгіёнах Сірыі, населеных пераважна курдамі.[4]

    Станам на снежань 2012 г., YPG складаліся з 8 брыгад. Тады ж Саліх Муслім Мухамад ацаніў агульную колькасць байцоў YPG у 10 тысяч[5]; на канец вясны 2013 г. іх колькасць ацэньваецца ў 15 тысяч[6]. Акрамя курдаў, у радах YPG сустракаюцца таксама арабы, якія расчараваліся ў Свабоднай сірыйскай арміі і дэзерціравалі з яе.[7] Як і ў выпадку з пешмерга, сярод байцоў YPG даволі шмат жанчын; у тым ліку ў лютым 2013 года ў горадзе Афрын быў створаны першы цалкам жаночы батальён.[8] Члены атрадаў YPG выбіраюць сваіх камандзіраў прамым дэмакратычным галасаваннем, што родніць YPG з праектамі народнага апалчэння, прапанаванымі тэарэтыкамі анархізму. Паводле слоў байцоў YPG, такім чынам яны дыстанцуюцца ад якой-небудзь партыйнай палітыкі (на гэты момант падобная сістэма не выкарыстоўваецца ніводнай курдскай партыяй), і пазіцыянуюць сябе як «дэмакратычнае народнае апалчэнне».[2]

    Удзел YPG у сірыйскім канфлікце пачалося з сутыкненняў з урадавымі войскамі ў горадзе Кабані ўлетку 2012 года.[4] Ужо ў канцы таго ж года YPG кантралявалі мноства населеных пунктаў на поўначы Сірыі, у тым ліку г.Кабані, Амуда, Афрын і 360 вёсак у яго наваколлях.[9] Пачынаючы з мая 2013 г., YPG таксама вядуць актыўную барацьбу з баявікамі ССА і ісламістамі, выступаючы ў ролі «трэцяй сілы» ў канфлікце.[10][11]

    З 2014 года, YPG супрацоўнічае са Свабоднай сірыйскай арміяй у барацьбе з ІДІЛ. YPG таксама ўваходзіць у аперацыйны пакой FSA - Еўфрацкі Вулкан. У лютым 2015 года YPG падпісаў пагадненне з Фронтам Леванта ў Алепа[12].

    Зноскі

    1. ↑ «Will the Islamic State last through 2015?», 4 студзеня 2015 г. (англ.)
    2. 1 2 Rozh Ahmad «A Rare Glimpse Into Kurdish Armed Forces in Syria». Rudaaw. 5.08.2012 (англ.)
    3. ↑ Wladimir van Wilgenburg «Conflict Intensifies In Syria’s Kurdish Area». Syria Pulse (Al Monitor), 5 красавіка 2013 г. (англ.)
    4. 1 2 Adib Abdulmajid «Kurds Give Ultimatum to Syrian Security Forces». Rudaaw, 21.07.2012. (англ.)
    5. ↑ «Interview Salih Muslim: Es gab keinen Kurden-Deal mit dem Regime». Frankfurter Rundschau, 1 снежня 2012 г. (ням.)
    6. ↑ Архівавана 8 мая 2013. (ар.)
    7. ↑ David Meseguer «Arabs join Kurdish militia in Aleppo Архівавана 24 лютага 2013.». Ajansa Nuceyan a Firate, 09.02.2013. (англ.)
    8. ↑ Kurdish women in Syria create first female battalion. Russia Today, 23 лютага 2013 г. (англ.)
    9. ↑ Victoria Adal «Kurdish muscle flexing». Jerusalem Post, 14 лістапада 2012 г. (англ.)
    10. ↑ «Clashes Between Kurdish and Jihadist Militants Архівавана 13 ліпеня 2013.», 04 мая 2013 г. (англ.)
    11. ↑ «Insurgents Declare War on Syria’s Kurds Архівавана 11 лістапада 2013.», 27 мая 2013 г. (англ.)
    12. ↑ «YPG і JABHAT AL-SHAMIYA падпісалі пагадненне аб супрацоўніцтве ў Алепа" . », 5 лютага 2015 г. (англ.)

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (7):
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Партызанскія рухі
    Катэгорыя·Ірэгулярныя войскі
    Катэгорыя·Курдыстан
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з вікі-разметкай у малюнку карткі
    Катэгорыя·Антыўрадавыя баявыя фракцыі сірыйскага канфлікту
    Катэгорыя·Нацыянальна-вызваленчыя рухі