Атонская архітэктура — гэта архітэктурны стыль, які развіваўся ў час праўлення імператара Атона Вялікага. Стыль з’яўвіўся ў Германіі і выкарыстоўваўся з сярэдзіны X стагоддзя да сярэдзіны XI стагоддзя.
Атонская архітэктура чэрпае натхненне з каралінгскай і візантыйскай архітэктуры. За выключэннем некаторых прыкладаў, створаных пад уплывам васьмікутнай Капэлы ў Ахене(руск.) бел., такіх як Царква абацтва Атмарсайм(ням.) бел. (XI стагоддзе, Эльзас) і апсіда абацтва Святой Тройцы ў Эсэне(англ.) бел., культавая архітэктура мае тэндэнцыю адхіляцца ад цэнтралізаванага плана. Прымаючы ўплывы ад Рымскай базілікі, Атонская архітэктура захоўвае і каралінгскую характэрную двухбаковую пабудову з апсідамі на канцах храму.