У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вадкоўскі.
Аляксандр Фёдаравіч Вадкоўскі (1801 — пасля 1845) — падпрапаршчык Сямёнаўскага палка. Дзекабрыст.
Паходзіў з дваранскай сям’і. Малодшы сын сапраўднага тайнага саветніка, камергера і сенатара Фёдара Фёдаравіча Вадкоўскага (1764—1806) і Кацярыны Іванаўны Вадкоўскай (нар. 1766) народжанай графіні Чарнышовай(руск.) бел..
Малодшы брат Івана Фёдаравіча і Фёдара Фёдаравіча Вадкоўскіх(руск.) бел..
Сёстры Вадкоўскіх — Соф’я Фёдараўна Вадкоўская-Безабразава-Ціміразева і Кацярына Фёдараўна Вадкоўская-Крыўцова актыўна ўдзельнічалі ў лёсе братоў-дзекабрыстаў праз сваіх мужоў-губернатараў. Яны блізка сябравалі з А. С. Пушкіным, В. А. Жукоўскім. Пасаджаным бацькам на вяселлі Кацярыны быў гісторык М. М. Карамзін. А яе адзіная дачка — Соф’я Мікалаеўна Крыўцова стала жонкай Пампея Мікалаевіча Бацюшкава(руск.) бел., своднага брата паэта К. М. Бацюшкава.
Жонка — Надзея Андрэеўна Волкава. Дзяцей не было[1].
С дзяцінства быў аддадзены ў пансіён ў Маскве, дзе знаходзіўся амаль два гады, пасля чаго быў у Петрапаўлаўскім вучылішчы паўтара года, а потым ужо выхоўваўся ў Пецярбургу і скончыў свае навукі з французскім настаўнікам абатам Лямры[1].
За спачуванне салдатам падчас іх выступу ў палку(руск.) бел. (1820) у Пецярбургу пераведзены ў Крамянчугскі пяхотны полк(руск.) бел., пазней у 17-ы Егерскі(руск.) бел.. Член Паўночнага таварыства(руск.) бел. дзекабрыстаў з 1823.
Арыштаваны падчас паўстання Чарнігаўскага палка(руск.) бел. ў студзені 1826 (планаваў падняць свой полк для падтрымкі паўстанцаў). Высланы ў дзеючую армію на Каўказ. З 1830 пад наглядам паліцыі ў Тамбоўскай губерні.
Дакладная дата смерці А. Вадкоўскага не вядомая. У бібліяграфічным слоўніку «Дзеячы рэвалюцыйнага руху ў Расіі» год смерці Аляксандра Фёдаравіча паказаны «пасля 1837»[1]. Але, аказваецца, апошняе згадка пра дзекабрыстаў ставіцца да 1845. 11 кастрычніка 1845 года памерла бяздзетная В. А. Ланская, якая даводзілася Аляксандру Фёдаравічу стрыечнай сястрой. Яна валодала маёнткам ў Яраслаўскай губерні. Аляксандр адмовіўся ад сваёй долі маёнтка Ланской і перадаў яе на карысць роднага пляменніка Фёдара Іванавіча Вадкоўскага — сына старэйшага брата Івана[1]. Апошні ў 1848 па падзеле са сваёй роднай сястрой Варварай Іванаўнай перадаў ёй яраслаўскі маёнтак[1][2].
Такім чынам, жыццё Аляксандра Вадкоўскага абарвалася пасля 1845 г.