У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аруцюнян.
Алякса́ндр Рыго́равіч Аруцюня́н (арм.: Ալեքսանդր Գրիգորի Հարությունյան; 1920—2012)[7] — армянскі савецкі кампазітар
, кінакампазітар, піяніст
і педагог. Народны артыст СССР (1970)[8]. Лаўрэат Сталінскай прэміі першай ступені (1949).
Нарадзіўся 23 верасня 1920 года ў Эрывані (цяпер Ерэван).
У 1934—1941 гадах навучаўся ў Ерэванскай кансерваторыі ім. Камітаса па класах кампазіцыі ў С. В. Бархударана і В. Г. Тальяна, фартэпіяна — у А. А. Бабаян.
У 1942—1943 гадах дасканаліўся ў класе фартэпіяна ў К. М. Ігумнава, у 1944—1946 гадах — у кампазіцыі і паліфоніі пад кіраўніцтвам Х. С. Кушнарова ў Ерэванскай кансерваторыі ім. Камітаса.
У 1946—1948 гадах дасканаліўся ў студыі пры Доме культуры Арменіі ў Маскве па класе кампазіцыі і паліфоніі ў Г. І. Ліцінскага, класа інструментоўкі — у М. І. Пяйко, класа аналізу — у В. А. Цукермана, класа аркестроўкі — у Д. Р. Рагач-Лявіцкага і А. М. Вепрык, класа фартэпіяна — у Берліна Б. М.[9].
Выступаў як піяніст-саліст, выканавец уласных твораў.
З 1954 па 1990 год — нязменны кіраўнік Армянскай філармоніі.
З 1965 па 2008 год выкладаў кампазіцыю ў Ерэванскай кансерваторыі, з 1977 — прафесар.
Адзін з членаў «Армянскай магутнай купкі».
Член Саюза кампазітараў СССР з 1939 года, член кіраўніцтва Саюза кампазітараў Арменіі, член Саюза кінематаграфістаў Армянскай ССР з 1975 года.
А. Аруцюнян — член журы Міжнароднага конкурсу выканаўцаў на духавых прыладах (Масква, 1957), член журы конкурсу кампазітараў на лепшы абавязковы твор да Міжнароднаму конкурсу скрыпачоў ім. Г. Веняўскага (Познань, Польшча, 1967), старшыня журы Міжнароднага конкурсу медзяных духавых квінтэтаў (Нарбона, Францыя, 1990), старшыня журы Міжнароднага конкурсу трубачоў (Масква, 1997).
Памёр 28 сакавіка 2012 года. Пахаваны ў Ерэване ў Пантэоне парка ім. Камітаса.