.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Аляксандра Міхайлаўна Калантай (народжаная Дамантовіч; 19 (31) сакавіка 1872, Санкт-Пецярбург — 9 сакавіка 1952, Масква) — дзеяч міжнароднага і расійскага рэвалюцыйнага сацыялістычнага руху; член першага бальшавіцкага ўрада - народны камісар грамадскага догляду.
З 1906 прымыкала да меншавікоў, у 1915 ўступіла ў РСДРП; феміністка; публіцыст; першая ў свеце жанчына-міністр, жонка Паўла Дыбенка.
З 1923 знаходзілася на дыпламатычнай працы. Прычынамі для першага ў сусветнай гісторыі прызначэння жанчыны паслом паслужылі трывалыя сувязі Калантай з еўрапейскім сацыялістычным рухам (як рэфармісцкім, так і рэвалюцыйным), а таксама досвед работы на пасадзе сакратара Міжнароднага жаночага сакратарыята пры Камінтэрне ў 1921-1922. У 1923-1926 і 1927-1930 працавала савецкім паўпрадам і гандлёвым прадстаўніком у Нарвегіі, шмат у чым паспрыяў палітычнаму прызнанні СССР гэтай краінай. У 1926-1927 некаторы час працавала ў Мексіцы, дзе таксама дабілася пэўных поспехаў у паляпшэнні савецка-мексіканскіх адносін. У 1927 Калантай зноў становіцца паўпрадам у Нарвегіі, сумяшчаючы гэты пост з выкананнем даручэнняў у гандлёвым прадстаўніцтве ў Швецыі.