У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Азаран.
А́льберт Вагарша́кавіч Азаран (арм.: Ալբերտ Ազարյան; нар. 11 лютага 1929, Каракліс, Армянская ССР) — савецкі гімнаст, трохразовы алімпійскі чэмпіён, чатырохразовы чэмпіён свету, двухразовы чэмпіён Еўропы, адзінаццаціразовы чэмпіён СССР. Заслужаны майстар спорту СССР (1954). Заслужаны трэнер Армянскай ССР (1966). Заслужаны дзеяч фізічнай культуры і спорту Армянскай ССР (1967). Суддзя міжнароднай катэгорыі (1970). Выступаў за «Спартак» (Ерэван).
Альберту Азарану было 14 гадоў, калі памёр яго бацька, і яму давялося дапамагаць маці. Ён стаў працаваць у кузні. Толькі ва ўзросце сямнаццаці гадоў ён пачаў займацца гімнастыкай.
Азаран быў наймацнейшым гімнастам свайго часу ў практыкаваннях на кольцах. З сярэдзіны пяцідзясятых гадоў «крыж», які выконваў Азаран, завецца «Крыж Азарана».
З 1952 па 1962 гады Азаран адзінаццаць разоў станавіўся чэмпіёнам СССР, у тым ліку восем разоў у практыкаванні на кольцах. У 1954 і 1958 гадах Азаран быў чэмпіёнам свету ў практыкаваннях на кольцах, а ў 1956 і 1960 гадах — чэмпіёнам Алімпійскіх гульняў.
Пасля сканчэння спартыўнай кар’еры Азаран кіраваў школай гімнастыкі ў Ерэване, а таксама займаўся судзействам міжнародных спаборніцтваў. Сын Альберта Азарана, Эдуард Азаран у складзе зборнай СССР быў чэмпіёнам маскоўскай Алімпіяды ў камандных спаборніцтвах.
У 2000 годзе спартыўнымі журналістамі Арменіі Альберт Азаран быў прызнаны лепшым армянскім спартсменам XX стагоддзя. У 2004 і 2008 гадах яму быў давераны права несці сцяг Арменіі на цырымоніі адкрыцця Алімпійскіх гульняў у Афінах і Пекіне. У наш час Альберт Азаран узначальвае Федэрацыю гімнастыкі Арменіі.
Альберт Азаран узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга і ордэнам «Знак Пашаны».