Алег Васілевіч Бе́раснеў (21 жніўня 1940, Хойнікі — 2 красавіка 2014) — беларускі вучоны ў галіне дынамікі трываласці і надзейнасці машын. Доктар тэхнічных навук (1982), прафесар (1986), член-карэспандэнт АН БССР (1986). Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь (2000).
Скончыў Беларускі інстытут інжынераў чыгуначнага транспарту ў 1961. Пасля з 1961 па 1964 працаваў на Валагодскім паравозавагонарамонтным заводзе. З 1964 года ў Інстытуце праблем надзейнасці і даўгавечнасці машын АН БССР: інжынер, кіраўнік групы, старшы навуковы супрацоўнік, вучоны сакратар, намеснік дырэктара па навуковай рабоце. У 1978—2002 гг. дырэктар гэтага інстытута, у 2002—2008 гг. загадчык лабараторыяй. З 2008 галоўны навуковы супрацоўнік, намеснік загадчыка аддзялення Аб’яднанага інстытута машынабудавання Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.
Даследаванні па прагназаванні і пошуку шляхоў павышэння надзейнасці, зніжэння дынамічнай нагружанасці і вібраакустычнай актыўнасці прывадных механізмаў машын. Распрацаваныя пры яго ўдзеле прынцыпы, правілы і парадак прагназавання надзейнасці вырабаў машынабудавання пры праектаванні адлюстраваны ў дзяржаўных стандартах і нарматыўнай тэхнічнай літаратуры. Ім развіты новы навуковы напрамак па распрацоўцы тэарэтычных асноў і інжынерных методык канструявання і разліку, стварэнню і даследаванню зубчастых колаў, якія самаўсталёўваюцца, і прывадных механізмаў на іх аснове.
Аўтар больш за 350 навуковых прац, у тым ліку 9 манаграфій, 22 брашур, 108 аўтарскіх пасведчання на вынаходкі і патэнты.
Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» (1981), медалём «За доблесную працу», дзвюма Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР, Ганаровай граматай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь.