Тэрмаэлектронная эмі́сія, эфект Рычардсана — з’ява вылучэння электронаў у вакуум або разрэджанае асяроддзе нагрэтымі целамі (цвёрдымі, радзей — вадкімі). Упершыню даследавана ў 1900—1901 гг. О. У. Рычардсанам (Нобелеўская прэмія па фізіцы 1928 г.)[1].
Пакідаючы рэчыва, электроны павінны мець кінетычную энергію, дастатковую для пераадолення патэнцыяльнага бар’ера. Найменшая велічыня гэтай энергіі мае назву работа выхаду і з’яўляецца адной з характарыстык рэчыва.
На з’яве тэрмаэлектроннай эмісіі заснавана дзейнасць многіх электравакуумных і газаразрадных прыбораў і прылад.