Руская палярная экспедыцыя 1900—1902 гадоў была падрыхтавана Імператарскай Акадэміяй навук і мела асноўнай мэтай даследаванне часткі Паўночнага Ледавітага акіяна да поўначы ад Новасібірскіх астравоў і пошук легендарнай Землі Саннікава. Стала першым акадэмічным прадпрыемствам Расіі ў водах Ледавітага акіяна, здзейсненым на ўласным судне[1].
Кіраваў экспедыцыяй рускі геолаг і палярны даследнік барон Эдуард Васільевіч Толь.
Адным з супрацоўнікаў і найбліжэйшых памагатых Толя быў малады навуковы даследчык, лейтэнант Імператарскага флота Аляксандр Васільевіч Калчак, будучы Вярхоўны кіраўнік Расіі і Вярхоўны галоўнакамандуючы Рускай арміяй. Таму па палітычных матывах пры савецкай уладзе гісторыя экспедыцыі радыкальна перакручвалася[1].
Экспедыцыя была важная таксама і з пункту гледжання геапалітычных інтарэсаў Расіі. Усе папярэднія замежныя палярныя экспедыцыі разглядаліся іх арганізатарамі таксама як важная нацыянальная справа[К 1][1].