У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Рагачы, значэнні.
Рагачы́, грабеньчатавусыя (Lucanidae) — сямейства жукоў падатрада разнаедных.
Даўжыня да 11 см. Вусікі 10-членікавыя, каленчатыя, з грабеньчатай булавой. Верхнія сківіцы развітая, з зубцамі, у самцоў многіх відаў нагадваюць рогі (адсюль назва). Лапкі 5-членікавыя.
Налічваецца каля 1000 відаў. Найбольш шматлікія і разнастайныя ў трапічных лясах, жывуць на ствалах дрэў. На Беларусі сустракаюцца алянёк звычайны, жук-насарог малы, або рагачык аднарогі, рагач сіні, рагачык сціплы, жук-алень — самы буйны з жукоў беларускай фаўны (даўж. да 8,5 см).
Дарослыя кормяцца сокамі дрэў. Лічынкі з мясістым выгнутым целам, вялікай галавой; развіваюцца і кормяцца ў гнілых ствалах і каранях.