Флавій Юлій Валерый Маярыян (лац.: Flavius Iulius Valerius Maiorianus; лістапад 420 — 7 жніўня 461) — рымскі імператар у 457—461 гадах.
Ён стаў імператарам пасля таго, як ён і яго сябар Рыцымер зрынулі Авіта. Маярыян імкнуўся з дапамогай законаў захаваць старажытныя помнікі Рыма. Ён спрабаваў вярнуць правінцыі, але ў 460 годзе пацярпеў паразу ў паходзе супраць караля вандалаў Гейзерыха. Рыцымер, занепакоены ўплывам і сілай Маярыяна, зрынуў яго і забіў. Смерць Маярыяна стала пачаткам падзення Заходняй Рымскай імперыі
Тэмы гэтай старонкі (11):