wd wp Пошук:

Лік Вольфа

Графік сярэднемесяцовых лікаў Вольфа з 1750 года

Лік Вольфаміжнародны лік сонечных плям», «адносная колькасць сонечных плям», «цюрыхскі лік») - названы ў гонар швейцарскага астранома Рудольфа Вольфа лікавы паказчык колькасці сонечных плям. З’яўляецца адным з самых распаўсюджаных паказчыкаў сонечнай актыўнасці.

Лік Вольфа для дадзенага дня вылічаецца па формуле

W

k ( f + 10 g )

{\displaystyle W=k(f+10g),!}

\{\displaystyle W=k(f+10g)\,\!\},

дзе

W - лік Вольфа; f - колькасць назіраных плям; g - колькасць назіраных груп плям; k - нарміровачны каэфіцыент. Нарміровачныя каэфіцыенты k выводзяцца для кожнага назіральніка і тэлескопа, што дае магчымасць сумесна выкарыстоўваць колькасці Вольфа, знойдзеныя рознымі назіральнікамі. За міжнародную сістэму прынятыя колькасці Вольфа, якія ў 1849 годзе пачала публікаваць Цюрыхская абсерваторыя, і для якіх каэфіцыент k прыняты роўным 1. У цяперашні час зводка усіх назіранняў сонечных плям і вызначэнне сярэднемесяцовых і сярэднегадавых значэнняў лікаў Вольфа вырабляецца ў Цэнтры аналізу дадзеных па ўплыву Сонца (Бельгія). Існуюць таксама шэрагі лікаў Вольфа, адноўленыя паводле ўскосных звестак для эпохі, папярэдняй 1849.

Швейцарскім астраномам Максам Вальдмайерам [1] атрымана наступная эмпірычная залежнасць паміж сярэднегадавымі значэннямі колькасці Вольфа і сумарнай плошчай сонечных плям:

F

16

,

7

W

{\displaystyle F=16{,}7;W,!}

\{\displaystyle F=16\{,\}7\;W\,\!\},

дзе F - плошча плям у мільённых долях паўсферы. Аднак маецца шэраг указанняў [2] на змяненне характару гэтай сувязі з часам.

Гл. таксама

Зноскі

  1. Waldmeier M. Ergebnisse und Probleme der Sonnenforschung. 2 Auflage, Leipzig, 1955.
  2. См. Витинский Ю. И., Копецкий М., Куклин Г. В. Статистика пятнообразовательной деятельности Солнца. — М., 1986. — 201 с.

Спасылкі

Тэмы гэтай старонкі (3):
Катэгорыя·Астранамічныя з’явы
Катэгорыя·Магнітная гідрадынаміка
Катэгорыя·Сонечная актыўнасць