Клаус Хасельман (Klaus Hasselmann; нар. 25 кастрычніка 1931, Гамбург) — нямецкі фізік, акіянолаг, метэаролаг, кліматолаг, статыстык. Эмерыт-прафесар, доктар медыцынскіх навук (1957). Эмерыт дырэктар-заснавальнік Інстытута метэаралогіі Макса Планка (1974—1999), у 1988—1999 гады таксама першы навуковы дырэктар Нямецкага кліматычнага вылічальнага цэнтра. Замежны член Шведскай Каралеўскай акадэміі навук. Другі найбольш цытуемы вучоны ў галіне глабальнага пацяплення за перыяд з 1991 па 2001 гады[9]. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы (2021).
У 1934 годзе яго сям’я эмігравала ў Англію, а ў 1949 годзе вярнулася ў Гамбург. З 1950 па 1955 гады вывучаў фізіку і матэматыку ў тамтэйшым універсітэце, дыпламаваўся пад пачаткам прафесара Карла Вігарда. Яго аднакурснікамі там былі Вольфганг Кунд і Эвальд Рыхтэр, а адным з выкладчыкаў — Паскуаль Ёрдан. З 1955 па 1957 год вывучаў фізіку і гідрааэрадынаміку ў Гётынгенскім універсітэце і Інстытуце гідрааэрадынамікі імя Макса Планка, у тым жа 1957 годзе першым атрымаў доктарскую ступень па фізіцы пад кіраўніцтвам прафесара Вальтэра Толм’ена. У 1957—1961 гады быў памочнікам-даследчыкам прафесара Карла Вігарда. У 1961—1964 гадах працаваў асістэнтам і асацыяваным прафесарам Каліфарнійскага універсітэта ў Лос-Анджэлесе. Туды яго запрасіў Уолтэр Манк, з якім ён пазнаёміўся ў тым жа 1961 годзе. У 1963 годзе хабілітаваўся ў Гамбургу, у 1964—1966 гадах працаваў лектарам універсітэта ў Гамбургу, з 1966 па 1975 гады быў прафесарам. У 1974—1999 гадах займаў пасаду дырэктара-заснавальніка Інстытута метэаралогіі Макса Планка. У 1988—1999 гады быў першым навуковым дырэктарам Нямецкага кліматычнага вылічальнага цэнтра[10]. Быў віцэ-старшынёй і членам праўлення Еўрапейскага кліматычнага форуму (сёння Глабальны кліматычны форум) на працягу многіх гадоў да 2018 года[11].
Член Еўрапейскай акадэміі (1988), Еўрапейскай акадэміі навук і мастацтваў, Нямецкага метэаралагічнага таварыства, Таварыства прыкладной матэматыкі і механікі, член Амерыканскага геафізічнага Саюза, ганаровы член Еўрапейскага Саюза навук аб Зямлі, ганаровы фела Каралеўскага метэаралагічнага таварыства (2014)[12].
Ажаніўся ў 1957 годзе, мае трох дзяцей.
Аўтар кнігі Seventy Years of Exploration in Oceanography: A Prolonged Weekend Discussion with Walter Munk (2010).