Аляксандр Рыгоравіч Строганаў (руск.: Алекса́ндр Григо́рьевич Стро́ганов) (1795—1891) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, генерал-ад’ютант, граф, член Дзяржаўнага савета, міністр унутраных спраў (1839—1841).
Выхоўваўся ў Корпусе інжынераў шляхоў зносін; уступіў у Лейб-гвардыі артылерыйскую брыгаду, удзельнічаў у бітвах пад Дрэздэнам, Кульмам, Лейпцыгам; знаходзіўся пры заняцці Парыжа; у 1831 г. удзельнічаў у падаўленні паўстання 1830—1831 гг. У 1834 г. Строганаў прызначаны намеснікам міністра ўнутраных спраў.
У 1836—1839 гадах быў чарнігаўскім, палтаўскім і харкаўскім генерал-губернатарам, а з 1839 па 1841 год кіраваў Міністэрствам унутраных спраў Расійскай Імперыі.
З 1849 года быў членам Дзяржаўнага савета. Прабыўшы год (1854) ваенным губернатарам Пецярбурга, ён потым быў каля 9 гадоў Новарасійскім і Бесарабскім генерал-губернатарам. У бытнасць у Адэсе граф Строганаў цікавіўся дзейнасцю тамтэйшага Таварыства гісторыі і старажытнасцяў Расіі, быў яго прэзідэнтам і зрабіў вельмі шмат каштоўных ахвяраванняў у музей. Велічэзную сваю бібліятэку ён адпісаў Томскаму ўніверсітэту.
| Папярэднік: Дзмітрый Мікалаевіч Блудаў |
Міністр унутраных спраў Расійскай імперыі 1838–1841 |
Пераемнік: Леў Аляксеевіч Пяроўскі |