wd wp Пошук:
    ⬜

    Y-храмасомны Адам

    Y-храмасомны Адам — паняцце з археагенетыкі, якое азначае найбольш блізкага агульнага продка ўсіх сучасных людзей па мужчынскай лініі. Гэта імя не азначае аднаго пэўнага чалавека, паколькі генетычныя даследаванні пастаянна мяняюць ацэнкі жыцця бліжэйшага агульнага продка[1][2][3].

    Гапплагрупы серыі А00, А0, А, У, СЛ, Е, J1, T, R1b ў Афрыцы

    Y-храмасомны Адам алегарычна названы ў гонар біблейскага Адама, але ён не быў першым або адзіным мужчынам свайго часу[4]. Y-храмасома чалавека з’яўляецца палавой храмасомай, якая перадаецца выключна ад бацькі да сына, і ад Y-храмасомы «Адама» павінны паходзіць Y-храмасомы ўсіх сённяшніх мужчын. Сучаснікі Y-храмасомнага Адама і мужчыны, якія жылі да няго мелі іншую Y-храмасому, аднак іх род па мужчынскай лініі з часам быў абарваны, і такім чынам, нашчадкі Y-храмасомнага Адама па мужчынскай лініі з часам выціснулі з папуляцыі людзей іншыя Y-храмасомныя гаплагрупы.

    Часавыя рамкі

    Прыблізны час існавання Y-храмасомнага Адама вызначаецца метадам малекулярнага гадзінніка: ведаючы колькасць аснаванняў у храмасоме і частату іх мутацый, можна вызначыць, колькі прайшло часу з моманту з’яўлення храмасомы. Y-храмасома мае маленькую даўжыню і нізкую частату мутацый. Гэта запавольвае ідэнтыфікацыю палімарфізму храмасомы і, як следства, зніжае дакладнасць ацэнкі частаты мутацыі Y-храмасомы[5].

    Першапачатковыя даследаванні (Томсан і сааўтары, 2000 год) паказалі, што Y-храмасомны Адам жыў каля 59 тысяч гадоў таму[5][6].

    Больш познія даследаванні (Круцыяні і сааўтары, 2011 г.) далі больш раннія даты жыцця — 142 000 гадоў таму[7][8].

    У сакавіку 2013 года ў артыкуле ў часопісе American Journal of Human Genetics група даследчыкаў заявіла, што з’явілася інфармацыя аб новай гаплагрупе, што значна аддаліла час Y-храмасомнага Адама — ад 581 000 да 237 000 гадоў таму (з максімальнай верагоднасцю 338 000 гадоў таму)[3].

    Тым не менш, у жніўні 2013 года з’явіліся новыя звесткі аб тым, што Адам жыў 156-120 тысяч гадоў таму з максімальнай верагоднасцю 138 тысячы гадоў таму[9].

    Па дадзеных параўнання Y-храмасомы неандэртальца з пячоры Эль-Сідрон і афрыканца з гаплагрупай A00 час падзелу ліній неандэртальцаў і сучасных людзей ацанілі па Y-храмасоме ў 588 тыс. гадоў таму (95% даверны інтэрвал: 806-447 тыс. гадоў назад), а час з’яўлення Y-храмасомнага Адама — у 275 тыс. гадоў таму (95% даверны інтэрвал: 304-245 тыс. гадоў таму)[10].

    Мітахандрыяльная Ева

    Асноўны артыкул: Мітахандрыяльная Ева Існуе падобнае малекулярна-біялагічная паняцце — «Мітахандрыяльная Ева». Падобна да таго, як Y-храмасома перадаецца толькі ад бацькі да сына, так і мітахандрыяльная ДНК перадаецца толькі па матчынай лініі. Таму навукоўцы змаглі ўсталяваць час жыцця апошняга агульнага продка ўсіх людзей па мацярынскай лініі. ДНК мітахондрый значна карацей Y-храмасомы і часцей муціруе.

    Паводле ацэнак даследчыкаў на 2000-ы год, час жыцця Y-храмасомнага Адама вызначалі як 59 000 гадоў таму назад, што на 84 тыс. гадоў менш па ўзросту, чым час жыцця мітахандрыяльнай Евы (143 000 гадоў таму назад)[11]. Адным з тлумачэнняў гэтага было тое, што і з-за практыкі шматжонства жанчыны мелі больш шанцаў перадаць дочкам свае мітахандрыяльныя ДНК, чым мужчыны сынам — Y-храмасомы: калі ў мужчыны маецца некалькі жонак, ен эфектыўна адхіляе іншых мужчын ад размнажэння і перадачы храмасомаў у наступныя пакаленні. З іншага боку шматжонства не перашкаджае жанчынам перадаваць ДНК мітахондрый сваім дзецям. Гэтая розніца можа прывесці да памяншэння прамых мужчынскіх ліній па адносінах да жаночых[12][13].

    Гл. таксама

    Зноскі

    1. ↑ Y-DNA Haplogroup Tree
    2. ↑ Seeing the wood for the trees: a minimal reference phylogeny for the human Y chromosome., Oven M, Geystelen A, Kayser M, Decorte R, Larmuseau M., Human Mutation, Volume 35, Issue 2, pages 187–191, February 2014
    3. 1 2 Mendez, Fernando; Krahn, Thomas; Schrack, Bonnie; Krahn, Astrid-Maria; Veeramah, Krishna; Woerner, August; Fomine, Forka Leypey Mathew; Bradman, Neil; et al. (7 March 2013). “An African American paternal lineage adds an extremely ancient root to the human Y chromosome phylogenetic tree”. American Journal of Human Genetics 92 (3): 454. doi:10.1016/j.ajhg.2013.02.002. http://haplogroup-a.com/Ancient-Root-AJHG2013.pdf. Retrieved on 25 сакавіка 2018.  (primary source)
    4. ↑ Takahata, N (January 1993). “Allelic genealogy and human evolution”. Mol. Biol. Evol. 10 (1): 2–22. PMID 8450756. https://archive.org/details/sim_molecular-biology-and-evolution_1993-01_10_1/page/2.
    5. 1 2 Thomson et al, J. (2000). “Recent common ancestry of human Y chromosomes: Evidence from DNA sequence data”. PNAS 97 (13): 6927–9. doi:10.1073/pnas.97.13.6927. PMID 10860948. PMC: 34361. http://www.pnas.org/content/97/13/7360.full.
    6. ↑ Blaine Bettinger. Mitochondrial Eve and Y-chromosomal Adam (нявызн.). The Genetic Genealogist (20 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 5 красавіка 2013.
    7. ↑ Fulvio Cruciani, Beniamino Trombetta, Andrea Massaia, Giovanni Destro-Biso, Daniele Sellitto y Rosaria Scozzari 2011, A Revised Root for the human Y-chromosomal Phylogenetic Tree: The Origin of Patrilineal Diversity in Africa
    8. ↑ Cruciani, Fulvio; Trombetta, Beniamino; Massaia, Andrea; Destro-Bisol, Giovanni; Sellitto, Daniele; Scozzari, Rosaria (2011). “A Revised Root for the Human Y Chromosomal Phylogenetic Tree: The Origin of Patrilineal Diversity in Africa”. The American Journal of Human Genetics 88 (6): 814. doi:10.1016/j.ajhg.2011.05.002.
    9. ↑ Наиболее близкие общие предки современных людей жили в одну эпоху - Газета.Ru / Наука
    10. ↑ Fernando L. Mendez et al. The American Journal of Human Genetics: The Divergence of Neandertal and Modern Human Y Chromosomes, 2016.
    11. ↑ Genetic ‘Adam never met Eve’ (нявызн.), BBC News (30 кастрычніка 2000). Праверана 8 сакавіка 2013.
    12. ↑ Stone et al. (2007). “Fundamentals of Human Evolution”. Genes, Culture and Human Evolution. ISBN 1-4051-3166-7.
    13. ↑ Cavalli-Sforza, Luigi Luca (2007). “Human Evolution and Its Relevance for Genetic Epidemiology”. Annual Review of Genomics and Human Genetics 8: 1–15. doi:10.1146/annurev.genom.8.080706.092403. PMID 17408354. http://www.psych.umn.edu/courses/spring10/mcguem/psy8937/readings/cavalli2007.pdf.

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (5):
    Катэгорыя·ДНК
    Катэгорыя·Старонкі з няправільным сінтаксісам спасылак на крыніцы
    Катэгорыя·Плейстацэн
    Катэгорыя·Продкі чалавека
    Катэгорыя·Антрапагенез