Windows Communication Foundation (WCF) — праграмны фреймворк, які выкарыстоўваецца для абмену данымі між дадаткамі, які ўваходзіць у склад .NET Framework[1]. Да свайго выпуску ў снежні 2006 года ў складзе .NET Framework 3.0, WCF быў вядомы пад кодавым імем Indigo.
WCF робіць магчымым пастраенне бяспечных і надзейных транзакцыйных сістэм праз спрошчаную уніфікаваную праграмную мадэль міжплатформеннага ўзаемадзеяння. Камбінуючы функцыянальнасць існуючых тэхналогій .NET па распрацоўцы размеркаваных дадаткаў (ASP.NET XML Web Services — ASMX, WSE 3.0, .NET Remoting, .NET Enterprise Services і System.Messaging), WCF прадастаўляе адзіную інфраструктуру распрацоўкі, пры ўмелым ўжыванні якая падвышае прадукцыйнасць і якая зніжае выдаткі на стварэнне бяспечных, надзейных і транзакцыйных Web-службаў новага пакалення. Закладзеныя ў яе прынцыпы інтэраперабельнасці дазваляюць арганізаваць працу з іншымі платформамі, для чаго выкарыстоўваюцца тэхналогіі ўзаемадзеяння платформаў, напрыклад WSIT, якія распрацоўваюцца на базе адкрытага зыходнага кода.
Клас службы WCF не можа існаваць самастойна. Кожная служба WCF павінна знаходзіцца пад кіраваннем пэўнага працэсу Windows, які называецца хоставым працэсам. Існуе некалькі варыянтаў хостынга: