Renault 16
.JPG)
Renault 16 — легкавы аўтамабіль кампаніі Renault. З 1965 па 1980 год выпушчана каля 1 850 000 шт.
У 1966 годзе Renault 16 быў атрымаў тытул «Еўрапейскі аўтамабіль года»[1].
Renault 16 лічыцца першым у свеце аўтамабілем сярэдняга класа з кузавам хэтчбек. Мадэль стала этапнай для еўрапейскага аўтабудавання, паклала пачатак папулярызацыі аўтамабіляў «сямейнага» класа з кузавам хэтчбек, а таксама пярэдняга прывада.
Гісторыя
Renault 16 TS (1965–1970)
2 снежня 1964 годзе былі зроблены першыя аўтамабілі «нулявой серыі». У студзені 1965 года пачалася серыйная вытворчасць. Аўтары аблічча — Гастон Жушэ и Філіп Шарбано.
У сакавіку 1968 года на салоне ў Жэневе «Рэно» прадставіла мадыфікацыю 16 TS з рухавіком аб’ёмам 1565 см³ магутнасцю 83 к.с.
Праз год выходзіць у свет мадыфікацыя 16 TA з аўтаматычнай трансмісіяй.
У 1970 годзе пярэднія сядзенні ўсіх варыянтаў Renault 16 атрымліваюць трохкропкавыя рамяні бяспекі. У кастрычніку 1970 года адбылася першая мадэрнізацыя. Аўтамабіль атрымаў большыя заднія ліхтары і чорную панэль ніжэй задняй дзверы.
Увосень 1973 года дэбютавала топ-мадэль шэрагу — Renault 16 TX, аснашчаная рухавіком магутнасцю 93 к.с. і пяціступеністай каробкай перадач. Знешне яна адрозніваліся ад іншых версій мадэлі падвоенымі фарамі і размешчанымі пад імі паваротнымі ліхтарамі. У камплектацыю TX былі дададзеныя такія элементы як спартыўныя колы Gordini, невялікі спойлер на задняй абзе даху, ачышчальнік задняга шкла, таніроўка лабавога шкла, цэнтральны замок.
У верасні 1974 года алюмініевая рашотка радыятара зменена на пластыкавую, а з задніх крылаў знік характэрны молдынг.
У 1975 пачынаецца вытворчасць аўтамабіля, які прыйшоў на змену Renault 16, — больш буйной мадэлі 20/30, таксама з кузавам тыпу «хетчбэк». З-за адрознення ў памерах і адзінага агульнага матора абедзве машыны некаторы час выпускаліся паралельна. Але гама Renault 16 пачала паступова скарачацца — з 1977 году былі даступныя толькі мадыфікацыі TX і TA[2].
У 1979 годзе ў стандартную камплектацыю ўключаюцца рамяні бяспекі на задніх сядзеннях.
У студзені 1980 года вытворчасць Renault 16 была завершана. Агульная колькасць выпушчаных аўтамабіляў — 1 846 459[2].
Апісанне
З канструктыўнага пункту гледжання, Renault 16 уяўляў сабой пярэднепрывадны аўтамабіль з пяцідзверным кузавам хэтчбек. Кампаноўка: з вынесенай наперад каробкай перадач і размешчаным падоўжна ў межах колавай базы рухавіком.
Салон
Рычаг пераключэння хуткасцяў для механічнай і аўтаматычнай скрынак перадач знаходзіўся на правым баку рулявой калонкі. Такое яго размяшчэнне і размяшчэнне ручнога тормазу ў нагах утварала прасторнае месца кіроўцы, а таксама дазволіла размясціць падлакотнік паміж пярэднімі сядзеннямі. На некаторых мадэлях прапаноўваўся электрычны цэнтральны замок і электрычныя шклапад’ёмнікі ў пярэдніх дзвярах.
Аб’ём багажніка пад паліцай — 346 літраў. Заднюю канапу можна было ссунуць на 150 мм наперад, павялічыўшы тым самым багажнік. Для перавозкі даўгамерных грузаў падушка задняй канапы адкідвалася наперад, а спінка здымалася — яе можна было пакінуць у гаражы або часова ўсталяваць гарызантальна над паліцай багажніка. Запасное кола, дамкрат і балонны ключ размешчаны пад капотам.
Рухавікі
Рухавік размешчаны падоўжна за пярэдняй воссю ўнутры колавай базы.
| Мадыфікацыя | Аб’ём: | Тып: | Макс. магутнасць: | Макс. крутоўны момант | 0-100 км/г: | Макс. хуткасць: |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Бензінавыя рухавікі: | ||||||
| 1.5[3] | 1,5 л (1470 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 60 к.с. (44 кВт) пры 5000 аб/хв | 106 Нм пры 2800 аб/хв | 16,9 с | 142 км/г |
| 1.6[4] | 1,6 л (1565 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 68 к.с. (50 кВт) пры 5000 аб/хв | 114 Нм пры 3000 аб/хв | ? | ? |
| 1.6 L[5] | 1,6 л (1565 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 56 к.с. (41 кВт) пры 5000 аб/хв | 107 Нм пры 2500 аб/хв | ? | ? |
| 1.6 TS[6] | 1,6 л (1565 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 84 к.с. (62 кВт) пры 5750 аб/хв | 118 Нм пры 3500 аб/хв | ? | ? |
| 1.6 TX[7] | 1,6 л (1565 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 94 к.с. (69 кВт) пры 6000 аб/хв | 129 Нм пры 4000 аб/хв | ? | ? |
| 1.6 TL[8] | 1,6 л (1645 см³) | R4, карбюратарны, OHV | 66 к.с. (48,5 кВт) пры 5000 аб/хв | 111 Нм пры 3000 аб/хв | ? | 150 км/г |
Хадавая частка
Падвеска, як пярэдняя, так і задняя, была незалежнай, з тарсіёнамі ў якасці пругкага элемента. Характэрнай асаблівасцю аўтамабіля была розная колавая база справа і злева (злева даўжэй, чым справа, на 7 сантыметраў), што было звязана з канструкцыяй падвескі.
Да іншых асаблівасцей хадавой часткі варта аднесці стабілізатар папярочнай устойлівасці (на абедзвюх восях) і двухконтурныя тармазы (пярэднія — дыскавыя), прычым у заднім контуры стаяў рэгулятар, які размяркоўваў тармазныя высілкі ў залежнасці ад нагрузкі на вось.
Зноскі
- ↑ Previous Winners: Car of the Year — 1966 // caroftheyear.org (англ.)
- 1 2 Französische Revolution(ням.) . AutoBild Klassik (17 лютага 2009). Праверана 28 лістапада 2019.
- ↑ 1965 Renault 16 technical specifications(англ.) .
- ↑ 1965 Renault 16 technical specifications(англ.) .
- ↑ 1976 Renault 16 L technical specifications(англ.) .
- ↑ 1965 Renault 16 TS technical specifications(англ.) .
- ↑ 1976 Renault 16 TX technical specifications(англ.) .
- ↑ 1977 Renault 16 TL technical specifications(англ.) .
Літаратура
- Альтернативные Жигули // Авторевю : часопіс. — 2018. — № 14 (638). — С. 40-42. (руск.)
Спасылкі
-
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Renault 16 -
Renault 16: Практычны флагман(недаступная спасылка) // inomarka.nnov.ru (руск.)
Катэгорыя·Аўтамабілі паводле алфавіта
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з непрацоўнымі спасылкамі
Катэгорыя·Еўрапейскі аўтамабіль года
Катэгорыя·Аўтамабілі Renault