wd wp Пошук: ⬜

Opus interrasile

Opus interrasile, літ. «праца, паголеная або саскрабаная прамежкава»[1] — гэта тэхніка ажурнай апрацоўкі металу з праколамі, вынайдзеная ў III стагоддзі нашай эры, якая засталася папулярнай у візантыйскіх ювелірных вырабах. Спосаб быў распрацаваны і папулярызаваўся ў Рыме, дзе металапрацоўшчыкі выкарыстоўвалі яго для вырабу арабескаў і іншых падобных канструкцый. Тэхніка прадугледжвае прабіванне адтулін у метале для імітацыі рашэцістых узораў, ажурных залатых упрыгажэнняў і гэтак далей. На метале часта малявалі ўзоры, а затым рознымі інструментамі здымалі патрэбныя кавалкі.

Тэхніку ўмоўна можна назваць ажурнай або праколатай працай. Эквівалентная тэхніка ў Японіі называецца сукасіборы(англ.) бел. і сустракаецца ў будыйскім мастацтве(укр.) бел..

Зноскі

↑ Lewis & Short: A Latin Dictionary - Rasilis(нявызн.). Perseus Project. Праверана 12 March 2012.

Спасылкі

Openwork Gold Jewelry - The Process of Making Jewelry(нявызн.). Праверана 24 лістапада 2007.
Jewellery-making Techniques from Antiquity to Recent Times (NB spells technique incorrectly)(нявызн.) (недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 27 жніўня 2006. Праверана 13 ліпеня 2006.
Idiomatic and Mainstream: the Technical Vocabulary of a Late Roman Crossbow Fibula(нявызн.). Праверана 12 сакавіка 2012.