У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з падобнымі імёнамі, гл. Казлоў і Яўген Казлоў.
Яўген Кузьміч Казлоў (2 жніўня 1937, Магілёў — 1998) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар БССР (1985).
Скончыў у 1962 годзе Беларускі політэхнічны інстытут па спецыяльнасці «Архітэктура». З 1962 года працаваў у інстытуце «Гомельграмадзянпраект»[1] у галіне горадабудаўніцтва на пасадзе архітэктара, затым старшым архітэктарам, кіраўніком групы архітэктараў, галоўным архітэктарам праектаў, галоўным архітэктарам (1962—1984), намеснікам дырэктара па архітэктуры (1984—1998)[2].
Член Саюза архітэктараў СССР з 1965 года[3]. Член рэспубліканскай камісіі Саюза архітэктараў БССР[2]. Член КПСС з 1985 года. Пражываў у г. Гомель[3].
Асноўныя работы: забудова мікрараёнаў № 7, 8, 10[3] жылога раёна Аэрадром (1967—1970), мікрараёны № 11 (1978), № 12 (1979, у сааўтарстве), 17 (1986, у сааўтарстве), у жылым раёне Валатава, № 35 і Крышталь па вул. Ільіча (1975, у сааўтарстве)[1], комплекс інтэрнатаў завода «Гомсельмаш» (1977—1983)[3] у Гомелі; прымаў удзел у праектаванні мікрараёнаў № 2 Рагачова (1981[3]), Рэчыцы, Светлагорска[1].
Узнагароджаны медалём «За доблесную працу. У адзначэнне 100-годдзя з дня нараджэння У. І. Леніна» (1970); Ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР (1979), Гомельскага аблвыканкама. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР яму прысвоена званне «Заслужаны архітэктар БССР» (1985)[2].