У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аляхновіч.
Яўген Антонавіч Аляхновіч (20 мая 1920 — 13 студзеня 1945) — старшы лейтэнант Чырвонай Арміі, камандзір штурмавой авіяцыйнай эскадрыллі ў гады Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза[1] (27 чэрвеня 1945 года; «за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм»).
Нарадзіўся 20 мая 1920 года ў вёсцы Троіцка-Харцызк, цяпер пгт. Троіцка-Харцызк Харцызкага раёна Данецкай вобласці Украіны, у сям’і рабочага. Беларус.
Адукацыя сярэдняя.
У Чырвонай Арміі з 1940 года. У 1943 годзе скончыў Варашылаўградскую ваенна-авіяцыйную школу. Член ВКП(б) з 1943 года.
Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з ліпеня 1943 года. Ваяваў на Стэпавым, 2-м і 1-м Украінскім франтах[1], удзельнічаў у Курскай бітве.
Камандзір эскадрыллі 142-га гвардзейскага штурмавога авіяцыйнага Сандамірскага ордэна Багдана Хмяльніцкага палка (8-я гвардзейская штурмавая авіяцыйная Палтаўская дывізія, 1-ы гвардзейскі штурмавы авіяцыйны корпус, 2-я паветраная армія, 1-ы Украінскі фронт) гвардыі старшы лейтэнант Яўген Аляхновіч здзейсніў 165 баявых вылетаў на разведку і бомбава-штурмавыя ўдары па жывой сіле і тэхніцы праціўніка[1]. Збіў 4 варожых самалёта.
13 студзеня 1945 года ў баях за вызваленне Польшчы быў падбіты і накіраваў свой падпалены самалёт на зенітную батарэю ворага.