wd wp Пошук: ⬜

Ян Тадэвуш Вірыён

.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Вірыён. Ян Тадэвуш Фелікс дэ Вірыён (польск.: Jan Tadeusz Feliks de Virion; каля 1795 — ?) — службовец, памешчык.

Біяграфія

Паходзіць са шляхецкага роду дэ Вірыёнаў. Сын Караля Юзафа Вірыён і Кацярыны з Дзяконскіх.

У 1813 г. — сябра камісіі для секвестра маёнткаў, у 1814 г. — старшыня Гродзенскага гродскага суда. У 1817 г. — старшыня Гродзенскага межава-апеляцыйнага суда, гродзенскі падкаморы. У 1819 г. — прэзідэнт Гродзенскага суда і межавага суда Гродзенскага павета. У 1821—1822 г. — падкаморы таго ж павета.

Член масонскай ложы «Сябры чалавецтва» ў Гродне.

Сям’я

У шлюбе з Марыянай з баронаў Брунаў. Дзеці:

Станіслаў Караль Сямён (1832—1909);
Уладзімір Уладзіслаў Казімір (1833—1896), у шлюбе са Стэфаніяй Людвікай з Солтанаў (1848—1933); гаспадар маёнтка Лішкі ў Гродзенскай губерні, маршалак Гродзенскага павета, падазраваўся ў спачуванні ўдзельнікам паўстання 1863 года, таму знаходзіўся пад следствам;
Мечыслаў Антоні Ян (1835—1918), у шлюбе з Фларэнцінай Соф’яй Сыгетынскай (каля 1857—1939);
Казімір (1837—1878);
Марыя (1845—1860).

Літаратура

Швед, В. В. Вірыён (Вірыян) Ян Юзэфавіч // Масоны і ложы на землях Беларусі (канец XVIII — першая чвэрць XIX ст.) : біябібліягр. слоўн.. — Гродна: ГрДУ, 2007. — 275 с. — ISBN 978-985-417-866-0.