Э́рні Кру́стэн (эст.: Erni Krusten; 30 красавіка 1900, Мурастэ, павет Хар’ю, Эстонія — 16 чэрвеня 1984) — эстонскі пісьменнік. Заслужаны пісьменнік Эстоніі (1959). Народны пісьменнік Эстоніі (1972). Лаўрэат Літаратурнай прэміі Эстоніі (1970).
Дэбютаваў кнігай апавяданняў «Верас» (1927). Аўтар зборнікаў навел «Сто шэрых валаскоў» (1936), «Сляпое каханне» (1941), «Паваротныя пункты» (1946), «У пошуках вясны» (1960), «Занадта дрэнная ацэнка» (1967), «Акупацыя» (1972), гісторыка-рэвалюцыйных раманаў «Паляванне на мінулае» (1929), «Кніга аб Пексах» (1946), «Сэрцы маладых» (кнігі 1—2, 1954—56), «Нібы кропля ў моры» (1962) і інш. Пісаў вершы і мініяцюры (зборнікі «Юка», 1963; «Люстра на вуліцы», 1978), п’есы, кнігі для дзяцей.
На беларускую мову асобныя творы пераклалі Анатоль Кудравец і Хведар Жычка.