У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Эрыксан.
Хільда Караліна Эрыксан (шведск.: Hilda Carolina Ericsson; 3 жніўня 1860, Стакгольм, Швецыя — 3 студзеня 1943) — заснавальніца кампаніі электрасувязі Ericsson разам са сваім мужам Ларсам Магнусам Эрыксанам. Яна ўдзельнічала ў тэставанні вынаходстваў і распрацоўцы новых прадуктаў.
Хільда Эрыксан была адзіным дзіцем Караліны Маргарэты Нільсан і Петэра Сымона Сімансана. Калі яна пазнаёмілася з Ларсам Магнусам Эрыксанам, ёй было 17 гадоў, а яму амаль 31[3].
Яе бацька паклікаў яго да сябе дадому, каб паправіць арган. Яны пажаніліся праз год, у 1878 годзе, калі ёй споўнілася 18 гадоў, і ў іх было чацвёра дзяцей: Ёхан (1879-), Густаў (1880—1965), Ганна (1881—1967) і Ларс Магнус-малодшы (1892—1921)[4].
У тым жа годзе, калі яны пажаніліся, Ларс Магнус Эрыксан і Карл Юхан Андэрсан, адзін з яго былых калег, заснавалі механічную майстэрню па рамонце тэлефонаў L. M. Ericsson & Cо на Дротнінггатан ў Стакгольме.
Падчас маленства іх дзяцей і яе цяжарнасці Хільда Эрыксан ўдзельнічала ў тэставанні новых прадуктаў і ў распрацоўцы ўласных тэлефонаў — новай вынаходкі ў той час.
Паколькі яна мела лепшую адукацыю, чым яе муж, яна адказвала за фінансы, кліентаў і кіравала пастаўкамі[4].
Хоць яе ўклад у поспех кампаніі прасочваецца праз шырокую перапіску, якую яна вяла са сваім мужам, яна не была прызнаная пры жыцці, нават наадварот: пасля адкрыцця буйной фабрыкі ў Тулегатане і выпуску 20 000-га тэлефона ўсе супрацоўнікі былі намаляваныя на калектыўнай карціне ў памяць аб гэтай падзеі, але не было ніякай згадкі пра Хільду[5].
У 1903 годзе муж і жонка пакінулі кампанію (якая ўжо развівалася па ўсім свеце) і купілі ферму ў Альбі, на поўдзень ад Стакгольма. Яны стварылі ўзорную ферму, у якой Хільда адказвала за фінансы, а Ларс Магнус — за сельскагаспадарчыя інавацыі[4]. Калі яна памерла ў 1941 годзе, яе пахавалі побач з мужам на Батчурскіх могілках.