Харэцкая (Харэцкаўская) воласць — тэрытарыяльна-адміністрацыйная адзінка ВКЛ у XIV — пач. XV ст. Цэнтр воласці — двор Камень-Харэцкі (цяпер в. Камена Лагойскага раёна).
Неаднакроць згадваецца крыніцамі з канца XIV ст. Верагодна, была адной з трох валасцей на якія дзялілася Лагойскае княства. Ахоплівала паўночна-ўсходні ўскраек сучаснага Лагойскага раёна, абапал верхняга і сярэдняга цячэння ракі Цны, і цягнулася далей у сучасныя Докшыцкі і Барысаўскі раёны, у вадазборы верхняй Бярэзіны. Амаль цалкам нададзена Вітаўтам літоўскаму магнату Манівіду, часткова Віленскаму капітулу. Пазней яшчэ мацней раздрабнілася на прыватныя маёнткі.[1]