Фёдар Пятровіч Гааз сапр. Фрыдрых-Ёзаф Гааз (24 жніўня (4 верасня) 1780, Бад-Мюнстэрайфель, змля Паўночны Рэйн-Вестфалія, Германія — 16 (28) жніўня 1853, Масква) — доктар, філантроп, вядомы як «святы доктар».
Нарадзіўся ў прускай каталіцкай сям’і. Вывучаў германістыку, філасофію і медыцыну ў Енскім і Гётынгенскім універсітэтах, медыцынскую практыку пачынаў у Вене.
З 1806 года жыў у Расіі, падчас вайны з Напалеонам быў хірургам у расійскім войску. З
1813 года жыў і працаваў у Маскве, дзе прысвяціў сваё жыццё, каб палегчыць долю зняволеных і ссыльных. Ён імкнуўся да паляпшэння жыцця вязняў: дамогся таго, каб ад кайданаў вызвалялі старых і хворых, дзякуючы яму перастаў выкарыстоўвацца жалезны прут, да якога прыкоўвалі па 12 ссыльных, якіх гналі на катаргу ў Сібір, было адменена галенне паловы галавы ў жанчын. Па ягонай ініцыятыве быў адчынены турэмны шпіталь і школа для дзяцей арыштантаў. Прымаў і забяспечваў лекамі бедных пацыентаў.
Памёр 28 жніўня 1853 года, пахаваны на Увядзенскіх могілках у Маскве. На пахаванне «святога доктара» сабраўся 20-тысячны натоўп[5].