У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Левінсон. Фрыда Давыдаўна Тэйтэльбаўм-Левінсон — вядомая віцебская піяністка канца XIX — пачатку XX стагоддзя, педагог[1].
У 1898 годзе Ф. Тэйтэльбаўм з адзнакай скончыла Пецярбургскую кансерваторыю[2], дзе вучылася ў Антона Рубінштэйна. Фрыда адной з першых атрымала прэмію А. Р. Рубінштэйна[3] і званне лаўрэата Пецярбургскай кансерваторыі[1]. Пасля выпуску канцэртавала цягам двух гадоў[1].
Стала жонкай Адольфа Рыгоравіча Левінсона, дзядзькі вядомага фізіёлага Сямёна Дыянесава. Муж Фрыды быў віяланчэлістам-аматарам, а пазней стаў кіраўніком акцыянернага сямейнага прадпрыемства(руск.) бел. па вытворчасці піва ў Віцебку[1].
Пасля замужжа пасялілася ў Віцебску. Марыя Давыдаўна музіцыравала дома, удзельнічала ў дабрачынных канцэртах. У іх дома збіраліся мясцовыя інтэлігенты, у тым ліку І. Пэн і сям’я Г. Юдзіна(руск.) бел..
У верасні 1915 года ў Віцебску было адчыненае аддзяленне Імператарскага расійскага музычнага таварыства. Ініцыятарамі гэтага былі акрамя Фрыды Давыдаўны спявак Васіль Кармілаў і скрыпач Аркадзь Бяссмертны[4].
Ф. Давыдаўна не займалася выкладчыцкай дзейнасцю прафесійна, яна вучыла музыцы толькі «для ўласнага задавальнення і толькі надзвычай таленавітых маладых людзей»[5]. З 1906 па 1912 гг. давала першыя ўрокі фартэпіяна будучай вялікай піяністцы Марыі Веньямінаўне Юдзінай(руск.) бел. (1899—1970), стрыечнай сястры Г. Я. Юдзіна[6].