Фо́рмула Рэ́зерфарда — выраз, які вызначае эфектыўнае сячэнне рассеяння нерэлятывісцкіх зараджаных кропкавых часціц, якія ўзаемадзейнічаюць паводле закону Кулона.
У сістэме цэнтра інерцыі сутыкнутых часціц формула Рэзерфарда мае выгляд
d σ
d Ω
=
(
Z
1
Z
2
e
2
2 m
v
2
)
2
1
sin
4
( θ
/
2 )
,
{\displaystyle {\frac {d\sigma }{d\Omega }}=\left({\frac {Z_{1}Z_{2}e^{2}}{2mv^{2}}}\right)^{2}{\frac {1}{\sin ^{4}(\theta /2)}},}
дэе dσ/dΩ — сячэнне рассеяння ў адзінкавы прасторавы вугал, θ — вугал рассеяння, m=m1m2/(m1+m2) — прыведзеная маса[ru], m1 і m2 — масы сутыкнутых часціц і v — іх адносная скорасць, Z1e і Z2e — электрычныя зарады гэтых часціц, e — элементарны электрычны зарад.
Формула атрымана Э. Рэзерфардам пры аналізе доследаў па рассеянні α-часціц (1911) і адыграла вызначальную ролю пры фарміраванні навуковых уяўленняў аб будове атамаў.