Уміе Кочак (турэцк.: Ümmiye Koçak; нар. 1957) — турэцкая жанчына, актрыса тэатра і кіно, спецыялізуецца на праблемах жанчын у сельскай мясцовасці Турцыі. Яе імя згадваецца ў падручніках па грамадазнаўстве, якія выдаюцца Міністэрствам народнай адукацыі, абавязковымі для вучняў 5-га класа пачатковай школы[1].
Яна нарадзілася ў вёсцы Чэлемлі правінцыі Адана ў 1957 годзе. Пачатковую школу закончыла ў сваёй вёсцы. Але яна не знайшла магчымасці працягваць адукацыю. Пасля шлюбу ў 1982 годзе яна пераехала ў Арсланкёй, невялікае паселішча ў правінцыі Мерсін, дзе жыве да гэтага часу[2]. Арсланкёй з’яўляецца горным паселішчам у гарах Таўр за 50 км на поўнач ад Мерсіна. Яна маці траіх дзяцей[3].
Яна, хоць і недастаткова адукаваная, захаплялася чытаннем. У 2001 годзе яна стварыла жаночы тэатр пад назвай Arslanköy Kadınlar Tiyatro Grubu («Жаночая тэатральная група Арсланкёй») у сваім маленькім горадзе. Яна паставіла тры п’есы. У 2006 годзе калектыў удзельнічаў у Міжнародным тэатральным фестывалі Sabancı ў Адане[4].
Затым яна напісала сцэнарый фільма Yün Bebek («Шарсцяная лялька») пра жыццё вясковых жанчын. Яна таксама зняла фільм, які прынёс ёй вядомасць. У 2013 годзе фільм удзельнічаў у 2-м Нью-Ёркскім еўразійскім кінафестывалі і атрымаў узнагароду[5]. Пазней яна грала ў тэлевізійных серыялах. Сюжэт якіх адлюстроўваў трагедыю вясковай жанчыны Хаціджы і яе дачкі Эліф. Другі муж Хаціджы Алі і асабліва маці Алі пастаянна абражалі Хаціджэ і Эліф. Эліф, якая церпіць прыгнёт, атрымлівае палёгку, калі знаходзіць ваўняную ляльку[6]. У фільме зняліся Айшэ Армут, Ознур Армут і Сехер Кувадзір. У фільме няма мужчынскіх персанажаў, акрамя сілуэту ў адной сцэне. Дэбют фільма адбыўся падчас 49-га Міжнароднага кінафестывалю ў Анталіі ў 2012 годзе ў якасці пазаконкурснага фільма[7]. Пазней фільм таксама трансляваўся на тэлеканале Турэцкай радыётэлевізійнай карпарацыі (TRT).
У 2017 годзе яна ўдзельнічала ў тэлерэкламе Turk Telecom з партугальскім футбалістам Крышціяну Раналду[8].