У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Эйлер.
Ульф Свантэ фон Эйлер[8] (шведск.: Ulf Svante von Euler; 7 лютага 1905, Стакгольм, Швецыя — 9 сакавіка 1983) — шведскі фізіёлаг і фармаколаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1970) «за адкрыцці, якія датычацца гумаральных перадатчыкаў у нервовых канчатках і механізмаў іх захоўвання, выдзялення і інактывацыі». Эйлер адкрыў простагландын і норадрэналін.
Ульф фон Эйлер быў сынам Ханса фон Эйлер-Хельпіна — члена Каралеўскай шведскай акадэміі навук, замежнага члена АН СССР. Таксама ён з’яўляецца нашчадкам вялікага матэматыка Леанарда Эйлера.